แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยซ่อมแซมรถยนต์โดยสารของบริษัทจำเลย เพื่อประโยชน์ในกิจการขนส่งของจำเลย แม้การขนส่งจะเป็นกิจการค้าจะถือว่าการซ่อมรถยนต์ที่ใช้ในการขนส่งเป็นการค้าด้วยไม่ได้ มิฉะนั้นแล้วพ่อค้าที่มีรถยนต์สำหรับส่งสินค้าก็ไม่อาจทำการซ่อมแซมรถยนต์ของตนเองได้ คำว่า”ทำเพื่อการค้า” ในมาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติสาธารณสุขพ.ศ.2484 ต้องหมายความว่าทำการค้าในธุรกิจนั้นนั้นโดยตรง
ย่อยาว
คดีทั้งสองสำนวนนี้ศาลพิจารณาพิพากษารวมกัน
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งสองร่วมกันประกอบการค้าในกิจการประเภทซ่อมรถยนต์ พ่นสี กลึง ขัด และเจาะโลหะด้วยเครื่องจักร และเชื่อมโลหะด้วยแก๊สและไฟฟ้า โดยไม่ได้รับใบอนุญาตจากเจ้าพนักงานตามกฎหมายขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติสาธารณสุข พ.ศ. 2484 มาตรา 8, 68พระราชบัญญัติสาธารณสุข (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2494 (น่าจะเป็น พ.ศ. 2497) มาตรา 3 เทศบัญญัติของเทศบาลนครกรุงเทพ เรื่องควบคุมการค้าซึ่งเป็นที่รังเกียจหรืออาจเป็นอันตรายแก่สุขภาพ พ.ศ. 2485 ข้อ 5 ประกาศกระทรวงสาธารณสุข ลงวันที่ 16 กุมภาพันธ์ 2492 และลงวันที่ 18 กรกฎาคม 2498 เรื่องเพิ่มเติมการค้าบางประเภทเป็นการค้าซึ่งเป็นที่รังเกียจหรืออาจเป็นอันตรายแก่สุขภาพประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 83
จำเลยทั้งสองให้การปฏิเสธ
วันนัดสืบพยานโจทก์ จำเลยทั้งสองสำนวนแถลงรับว่า บริษัทยานยนต์พาณิชย์และประกันภัย จำกัด จำเลยเป็นนิติบุคคล บริษัทนี้มีวัตถุประสงค์เดินรถรับส่งคนโดยสารหรือเดินรถประจำทาง บริษัทมีสถานที่เก็บรถยนต์ซึ่งใช้รับส่งผู้โดยสารของตนเอง มีอุปกรณ์สำหรับซ่อมแซมรถยนต์เหล่านี้ แต่ไม่ได้รับซ่อมแซมรถของบุคคลภายนอกมิได้ประกอบการค้า มิได้จดทะเบียนพาณิชย์สำหรับการซ่อมรถนายสนิทจำเลยเป็นลูกจ้างของบริษัท ในวันเกิดเหตุนายสนิทจำเลยกำลังซ่อมรถยนต์ของบริษัทนี้อยู่ การซ่อมรถดังกล่าวนี้รวมทั้งการเจาะโลหะการเชื่อมโลหะด้วยเครื่องไฟฟ้า และการพ่นสีรถยนต์ด้วย โจทก์แถลงว่าเมื่อจำเลยทั้งสองรับเช่นนี้ก็ไม่สืบพยานต่อไป จำเลยทั้งสองไม่ติดใจสืบพยานเช่นเดียวกัน คู่ความขอให้ศาลชี้ขาดข้อกฎหมายไปว่า การกระทำตามที่จำเลยแถลงรับ เป็นความผิดตามกฎหมายที่โจทก์ฟ้องหรือไม่
ศาลแขวงพระนครเหนือวินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยจะถือว่ากระทำเพื่อการค้ายังไม่ถนัด เพราะจำเลยมิได้รับจ้างซ่อมรถยนต์ของบุคคลภายนอก หรือซ่อมแซมรถยนต์เพื่อขาย คำว่า “ทำเพื่อการค้า”ตามความในพระราชบัญญัติสาธารณสุข พ.ศ. 2484 มาตรา 7 นั้นน่าจะหมายถึงการกระทำที่มีผลเป็นการค้าโดยตรง พิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยซ่อมแซมรถยนต์โดยสารของบริษัทจำเลยเพื่อประโยชน์ในกิจการขนส่งของจำเลย แม้การขนส่งจะเป็นกิจการค้าจะถือว่าการซ่อมรถยนต์ที่ใช้ในการขนส่งเป็นการค้าด้วยไม่ได้มิฉะนั้นแล้วพ่อค้าที่มีรถยนต์สำหรับส่งสินค้าก็ไม่อาจทำการซ่อมแซมรถยนต์ของตนเองได้ คำว่า “ทำเพื่อการค้า” ในมาตรา 7 แห่งพระราชบัญญัติสาธารณสุข พ.ศ. 2484 ต้องหมายความว่าทำการค้าในธุรกิจนั้นนั้นโดยตรง
พิพากษายืน
