คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1403/2479

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เพียงแต่จำเลยเข้าไปทำร้ายเขาพร้อมกันในโอกาศเดียวกันโดยต่างก็มีสาเหตุส่วนตัวด้วยกัน กับทั้งไม่ปรากฎว่าได้มีการสมคบกันมาแต่แรกดังนี้ ยังไม่พอถือว่าจำเลยเป็นตัวการร่วมมือการกระทำผิดด้วยกัน

ย่อยาว

จำเลยต้องหาว่าสมคบกันฆ่า จ. บิดาเลี้ยงตายโดยเจตนา
ทางพิจารณาได้ความว่า ล.ต. พี่น้อง ๒ คนนี้เป็นบุตร์ ข.ผู้ตายเป็นบิดาเลี้ยงจำเลยมาได้ ข.เป็นภรรยาในภายหลัง ในวันเกิดเหตุ ข.กับผู้ตายเทลาะกัน จำเลยทั้ง ๒ ได้ยินเสียง ก็ถือหอกคนละเล่มเข้ามาที่ผู้ตาย ล.จำเลยแทงผู้ตายถูกที่หน้าท้อง ๒ ทีส่วน ต.จำเลยแทงผู้ตายถูกที่รักแร้และสะบักมีบาดเจ็บไม่สาหัส ผู้ตายถึงแก่ความตายด้วยพิษบาดแผลที่ถูก ล.แท่ง โจทก์ขอให้ลงโทษจำเลยฐานสมคบกันฆ่าคนตายโดยเจตนา แต่โจทก์สืบไม่ได้ว่า จำเลยได้สมคบกันมาแต่แรก
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าตามพฤตติการณ์แสดงให้เห็นว่าเป็นการบังเอิญที่จำเลยมาทำร้ายผู้ตายในขณะเดียวกัน เพราะต่างก็มีเหตุส่วนตัวโกรธ จ.มิได้คิดช่วยเหลือซึ่งกันและกัน และบาดแผลที่ ต. แทงก็ไม่ทำให้ถึงตาย ได้ความแต่เพียงว่าจำเลยทั้ง ๒ มาทำร้ายผู้ตายพร้อมกันเท่านั้น หาพอจะถือว่าจำเลยสมคบกันหรือร่วมมือกระทำผิดด้วยกันไม่ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ที่วินิจฉัยว่า ต.จำเลยมิได้เป็นตัวการร่วมกับ ล.จำเลยฐานฆ่า จ.ตาย โดยให้ลงโทษต.จำเลยตามมาตรา ๒๕๔

Share