แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยโกรธจึงแกล้งถามโจทก์ว่าติดตรางด้วยเรื่องอะไร นั้นเป็นผิดฐานหมิ่นประมาท พฤตติการณ์ที่ไม่ถือว่าข้อเท็จจริงในฟ้องต่างกับข้อเท็จจริงในทางพิจารณา.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจจกล่าววาจาหมิ่นประมาทใส่ความโจทก์ต่อหน้าบุคคลตั้งแต่ ๒ คนขึ้นไปว่า แกติดตรางด้วยเรื่องอะไรไม่รู้ เป็นการทำให้โจทก์เสียชื่อเสียง หรืออาจทำให้คนทั้งหลายดูหมิ่นหรือเกลียดชัง ขอให้ลงโทษตามมาตรา ๒๘๒ จำเลยรับว่าได้ว่าโจทก์ว่า คุณติดตรางด้วยเรื่องอะไร
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามมาตรา ๒๘๒
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่าคำพูดเช่นนั้นยังฟังไม่ออกว่าเป็นการใส่ความโจทก์ให้เสียหายเพราะไม่ใช่คำยืนยัน และคำรับของจำเลยนั้นต่างกับฟ้อง จึงพิพากษากลับคำพิพากษาศาลชั้นต้น ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า คำฟ้องของโจทก์และคำรับของจำเลยนั้น มีความหมายอย่างเดียวกัน เป็นคำถามซึ่งคนที่ได้ยินย่อมเข้าใจว่าโจทก์ติดตรางแล้วและจำเลยแกล้งถามด้วยความโกรธ เห็นได้ชัดว่าเจตนาหมิ่นประมาทโจทก์ คดีลงโทษจำเลยได้ จึงกลับคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ยืนตามศาลชั้นต้น
