แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ม.16 นี้มีความมุ่งหมายเพียงให้รถที่เดินช้าเดินใกล้ขอบทางเพื่อมิให้เป็นการกีดขวางแก่การจราจรเท่านั้น มิได้หมายความว่ารถที่เดินเร็วจะเดินใกล้ขอบทางไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยขับรถยนต์ซึ่งมีเครื่องห้ามล้อใช้การไม่ได้ โดยประมาท จำเลยขับเร็วเกิน ๔๕ ก.ม. ต่อชั่วโมง และขับชิดขอบทางเกินสมควร เป็นเหตุให้ชน ด.ช.ตี๋ฮง แซ่โอ้ว บาดเจ็บสาหัส ขอให้ลงโทษ
จำเลยปฏิเสธข้อหา
ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยขับรถเร็วและชิดาขอบทางเดินสมควรเป็นเหตุให้ชน ด.ช.ตี๋ฮง บาดเจ็บสาหัส พิพากษาว่าจำเลยผิด ก.ม.อาญา ม. ๒๕๙,๓๓๖(๑๒) พ.ร.บ.จราจรทางบก พ.ศ. ๒๔๗๗ ม.๑๖,๒๘,๒๙,๖๖ พ.ร.บ.จราจรทางบก (ฉบับที่ ๓) พ.ศ. ๒๔๘๑ ม.๔ ให้วางโทษรวมกันจำคุก ๒ เดือน ปรับ ๑๐๐ บ.
จำเลยและโจทก์ร่วมอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยขับรถไม่เร็ว ด.ช.ตี๋ฮง ตัดหน้ารถจำเลยในระยะกระชั้นชิด จำเลยไม่ได้ประมาท พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อฎีกาชั้นสู่ศาลฎีกาแต่ข้อเดียวว่าจำเลยขับรถเร็วชิดขอบทางเกินสมควรโดยประมาทหรือไม่ เห็นว่าตาม พ.ร.บ.จราจรบัญญัติแต่ว่าให้รถที่เดินช้าเดินใกล้ขอบทาง ซึ่งคงมุ่งหมายไม่ให้กีดขวางการจราจร ไม่ได้หมายความว่ารถที่เดินเร็วจะเดินใกล้ขอบทางไม่ได้ เหตุเกิดขึ้นเพราะ ด.ช.ตี๋ฮง วิ่งพรวดพลาดเข้าไปในถนนโดยไม่ระมัดระวัง จำเลยไม่สามารถหยุดรถได้ทันท่วงที จะฟังว่าจำเลยประมาทไม่ได้ พิพากษายืน
