แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
แก้รายงานขออนุญาตซื้ออาหารสัตว์ซึ่งเจ้าพนักงานอื่นทำยื่นต่อผู้บังคับบัญชานั้นเป็นผิดฐานปลอมหนังสือราชการตามมาตรา 224 ไม่ใช่ฐานปลอมหนังสือสำคัญในราชการตามมาตรา 225(1) เจ้าพนักงานแก้บัญชีซึ่งอยู่ในหน้าที่ของตนต้องทำให้ผิดจากความจริง เป็นผิดตามมาตรา 230 ให้คนอื่นทำใบสำคัญรับเงินซึ่งเกินจำนวนจริงหรือไม่มีการรับเงินกันเลยแล้วนำใบรับเงินนั้นไปเบิกเงินหลวงไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ ปลอมหนังสือเพื่อจะเอาเงินเกินไปใช้ราชการอื่น ก็ไม่พ้นผิดฐานปลอมหนังสือ
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยรับราชการเป็นสมุหบัญชีทหารบกจังหวัดสระบุรี ได้กระทำการตามฟ้องของโจทก์ดังนี้ คือ
๑. จำเลยสั่งให้นายสิบโทเริญแก้ปริมาณข้าวเปลือกและจำนวนเงินในรายงานซึ่งนายร้อยตรีฮงสุนรายงานขออนุญาตซื้ออาหารสัตว์ต่อผู้ทำการแทนผู้บังคับการจังหวัดทหารบกจันทบุรี ๆ อนุญาต และคณะกรรมการตรวจรับข้าวแล้วส่งรายงานไปยังจังหวัดทหารบกสระบุรี ซึ่งจำเลยเป็นเจ้าหน้าที่เบิกจ่าย การแก้นั้นไม่ได้รับความยินยอมหรืออนุญาตจากผู้ใด
๒. จำเลยให้นางเซียเตียนซึ่งเคยส่งข้าวให้แก่กองทหารทำใบสำคัญรับเงินค่าข้าวเปลือกซึ่งไม่มีการส่งข้าวและรับเงินต่อกันกับให้นายปุ้นเหม็งทำใบสำคัญรับเงินค่าข้าวเปลือกเกินความจริง แล้วจำเลยนำใบเสร็จทั้ง ๒ ฉะบับไปขอเบิกเงินหลวง
๓. เพื่อจะปกปิดการกระทำในข้อ ๑ จำเลยได้สั่งให้เสมียนในบังคับบัญชาของจำเลยแก้บัญชีรายวันรับจ่ายข้าวเปลือกอันเป็นหลักฐานในราชการและอยู่ในหน้าที่ที่จำเลยจะต้องทำ ซึ่งอาจเกิดเสียหายแก่ราชการได้
และได้ความว่าการที่จำเลยกระทำการดังกล่าวนั้น ก็เพื่อจะเอาเงินที่เกินจำนวนที่จ่ายจริงไปใช้ในราชการอย่างอื่น
ศาลทหารกรุงเทพฯ วินิจฉัยว่า การกระทำของจำเลยในข้อ ๑ เป็นผิดตามมาตรา ๒๒๙ อันเป็นบทหนัก การกระทำในข้อ ๒ นั้นนางเซียะเตียนและนายปุ้นเหม็งลงลายมือในใบสำคัญนั้นจริง จึงไม่เป็นผิดฐานปลอมหนังสือ การกระทำในข้อ ๓ เป็นผิดตามมาตรา ๒๓๐-๖๔ แต่พิพากษาให้ลงโทษ จำเลยตามมาตรา ๒๓๐ กะทงเดียว จำคุก ๕ ปี ลดตามมาตรา ๕๙ กึ่ง ๑ คงจำคุก ๒ ปี ๖ เดือน
ศาลทหารกลางวินิจฉัยแก้ศาลชั้นต้นเพียงว่า การกระทำของจำเลยในข้อ ๑ เป็นผิดตามมาตรา ๒๒๔ เพราะหนังสือรายนี้ไม่ใช่หน้าที่ที่จำเลยจะต้องทำ ส่วนการวางบทและกำหนดโทษ คงให้เป็นไปตามศาลทหารกรุงเทพฯ
โจทก์จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นชอบด้วยศาลทหารกลางในความผิดทั้ง ๓ ข้อ และกล่าวว่าหนังสือในข้อ ๑ นั้นไม่ใช้หนังสือสำคัญในราชการตามมาตรา ๒๒๕(๑) เป็นเพียงหนังสือราชการเท่านั้น จึงพิพากษายืนตามศาลทหารกลาง
