แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ประกอบกิจการผลิตและจำหน่ายสินค้าเครื่องนุ่งห่มและเครื่องแต่งกาย รวมทั้งกางเกงยีน โจทก์เป็น เจ้าของเครื่องหมายการค้า รูปลวดลายเส้นโค้งคู่สองชั้น ปลายส่วนโค้งคู่ชนกัน และรูปลวดลายเส้นโค้งคู่สองชั้น ปลายส่วนโค้งคู่ชนกัน อยู่ภายในกรอบรูปห้าเหลี่ยมคล้ายกระเป๋าหลัง มีแถบอยู่ด้านซ้ายบนภายในแถบมีคำว่า “LeVI’S” และได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวในประเทศต่าง ๆ รวมทั้งประเทศไทยและประเทศ สหรัฐอเมริกา โจทก์ได้ใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า “LeVI’S” กับสินค้ากางเกงยีนจนเป็นเครื่องหมายที่มีชื่อเสียง แพร่หลายทั่วไป ขณะเมื่อโจทก์ไปยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า โจทก์ระบุว่าเครื่องหมายการค้าที่จดทะเบียนเป็นรูปและคำ เครื่องหมายการค้าในส่วนที่เป็นรูป เป็นรูปเส้นโค้งคู่สองชั้นคล้ายปีกนก แสดงว่ารูปที่โจทก์นำมาใช้เป็นเครื่องหมายการค้าดังกล่าวไม่ได้มีพื้นฐานมาจากการนำอักษรโรมันมาประดิษฐ์ใช้ ส่วนจำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเป็นรูปลวดลายเส้นประคล้ายอักษร V และ W วางซ้อนทับกัน โดยมีพื้นฐานจากการนำอักษรโรมันมาประดิษฐ์ดัดแปลงเพื่อมาใช้ เมื่อพื้นฐานของรูปของเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยมีที่มาแตกต่างกัน และเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยมีลักษณะรูปแบบลวดลายที่มีความแตกต่างกัน ฉะนั้น รูปเครื่องหมายการค้า ของโจทก์และจำเลยจึงไม่เหมือนหรือคล้ายกัน ถือไม่ได้ว่าจำเลยเลียนแบบเครื่องหมายของโจทก์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจำกัดตามกฎหมายแห่งมลรัฐเดลาแวร์ ประเทศสหรัฐอเมริกา ประกอบกิจการผลิตและจำหน่ายสินค้าเครื่องนุ่งห่มและเครื่องแต่งกายรวมทั้งกางเกงยีน โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้า รูปลวดลายเส้นโค้งคู่สองชั้น ปลายส่วนโค้งคู่ชนกัน โจทก์ใช้เครื่องหมายการค้าดังกล่าวกับสินค้ากางเกงยีนโดยได้จำหน่ายและโฆษณาแพร่หลายในประเทศต่าง ๆ ทั่วโลกรวมทั้งประเทศไทยมาเป็นเวลากว่า ๑๐๐ ปี จนเป็นเครื่องหมายที่มีชื่อเสียงแพร่หลายทั่วไปในประเทศไทย โจทก์จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวไว้หลายรูปแบบโดยใช้กับ สินค้าจำพวก ๓๘ เดิม หรือจำพวก ๒๕ ตามกฎหมายปัจจุบัน จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า ตามคำขอเลขที่ ๒๘๙๘๒๒ รูปลวดลายเส้นโค้งคู่สองชั้น ส่วนปลายของเส้นโค้งชนกันโดยเส้นล่างหักงอขึ้นทับปลายเส้นโค้งบน อยู่ภายใน รูปกรอบกระเป๋ากางเกง เพื่อใช้กับสินค้าจำพวก ๒๕ ตามพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. ๒๕๓๔ รายการสินค้ากางเกงยีน เครื่องหมายการค้าของจำเลยเป็นการเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์จนอาจทำให้สาธารณชน สับสนหลงผิดในความเป็นเจ้าของหรือแหล่งกำเนิดของสินค้า การที่จำเลยเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์ เป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต ซึ่งมีแต่จะก่อให้เกิดความเสียหายแก่โจทก์ ขอให้ศาลพิพากษาว่าเครื่องหมายการค้า ของจำเลยเหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์จนอาจทำให้สาธารณชนสับสนหลงผิดในความเป็นเจ้าของ หรือแหล่งกำเนิดของสินค้า ให้จำเลยถอนการจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าพิพาท หากไม่ปฏิบัติตามให้ถือเอา คำพิพากษาแทนการแสดงเจตนาของจำเลย ห้ามจำเลยใช้ ยื่นคำขอจดทะเบียน หรือเข้าเกี่ยวข้องกับเครื่องหมายพิพาท
จำเลยให้การว่า จำเลยมิได้เลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์ จำเลยเป็นผู้ประดิษฐ์เครื่องหมายการค้า ของจำเลยเองโดยอาศัยอักษรโรมันสองตัวคือ V และ W วางซ้อนกันอยู่ภายในกรอบเส้นประห้าเหลี่ยมเป็นสาระสำคัญของเครื่องหมายการค้า เครื่องหมายการค้าโจทก์และเครื่องหมายการค้าของจำเลยมีความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด คำวินิจฉัยของคณะกรรมการเครื่องหมายการค้าชอบแล้ว ขอให้ยกฟ้อง
ในชั้นชี้สองสถาน ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางกำหนดประเด็นข้อพิพาทว่า คำวินิจฉัยของคณะกรรมการเครื่องหมายการค้าชอบด้วยกฎหมายหรือไม่
ศาลทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศกลางพิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีทรัพย์สินทางปัญญาและการค้าระหว่างประเทศวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงฟังเป็นยุติว่า โจทก์เป็นนิติบุคคลตามกฎหมายแห่งมลรัฐเดลาแวร์ ประเทศสหรัฐอเมริกา ประกอบกิจการผลิตและจำหน่ายสินค้าเครื่องนุ่งห่มและเครื่องแต่งกาย รวมทั้งกางเกงยีน โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้า รูปลวดลายเส้นโค้งคู่สองชั้น ปลายส่วนโค้งคู่ชนกัน และรูปลวดลายเส้นโค้งคู่สองชั้น ปลายส่วนโค้งคู่ชนกันอยู่ภายในกรอบรูปห้าเหลี่ยมคล้ายกระเป๋าหลัง มีแถบอยู่ด้านซ้ายบนภายในแถบมีคำว่า “LeVI’S” และได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวในประเทศต่าง ๆ รวมทั้งประเทศไทยและประเทศสหรัฐอเมริกา โจทก์ได้ใช้เครื่องหมายการค้าคำว่า “LeVI’S” กับสินค้ากางเกงยีนจนเป็นเครื่องหมายที่มีชื่อเสียงแพร่หลายทั่วไป จำเลยยื่นคำขอใช้เครื่องหมายการค้ากับสินค้ากางเกงยีน เป็นรูปลวดลาย เส้นประคล้ายอักษร V และ W วางซ้อนทับกัน โจทก์เห็นว่าเครื่องหมายการค้าที่จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนดังกล่าวนั้นเป็นการเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์ จึงยื่นคำคัดค้าน จำเลยโต้แย้ง นายทะเบียนเครื่องหมายการค้ารับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าดังกล่าวให้แก่จำเลย โจทก์ยื่นอุทธรณ์ต่อคณะกรรมการเครื่องหมายการค้า คณะกรรมการเครื่องหมายการค้ามีคำวินิจฉัยยืนตามคำวินิจฉัยของนายทะเบียน ปรากฏตามเอกสารหมาย จ. ๒๓ โจทก์จึงต้องมาฟ้องเป็นคดีนี้
มีปัญหาต้องวินิจฉัยตามอุทธรณ์ของโจทก์ประการแรกว่า เครื่องหมายการค้าของจำเลยที่นายทะเบียน เครื่องหมายการค้ารับจดทะเบียนให้ตามเอกสารหมาย จ. ๑๙ เป็นเครื่องหมายที่เหมือนหรือคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ตามเอกสารหมาย จ. ๒ และ จ. ๓ จนอาจทำให้สาธารณชนสับสนหลงผิดในความเป็นเจ้าของหรือแหล่งกำเนิดของสินค้าหรือไม่ เห็นว่า เมื่อโจทก์ไปยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า โจทก์ระบุว่าเครื่องหมายการค้า ที่จดทะเบียนเป็นรูปและคำ ปรากฏตามเอกสารหมาย จ. ๒ และ จ. ๓ เครื่องหมายการค้าในส่วนที่เป็นรูป ก็ได้ความจากเอกสารคำคัดค้านของโจทก์ว่าเป็นรูปเส้นโค้งคู่สองชั้นคล้ายปีกนก แสดงว่ารูปที่โจทก์นำมาใช้เป็นเครื่องหมายการค้าดังกล่าวไม่ได้มีพื้นฐานมาจากการนำอักษรโรมันมาประดิษฐ์ใช้ ส่วนจำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเป็นรูปลวดลายเส้นประคล้ายอักษร V และ W วางซ้อนทับกัน โดยมีพื้นฐานจากการนำอักษรโรมันมาประดิษฐ์ดัดแปลงเพื่อมาใช้ เมื่อพื้นฐานของรูปของเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยมีที่มาแตกต่างกัน และเมื่อพิจารณา เครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยแล้ว ก็เห็นได้ว่ามีลักษณะรูปแบบ ลวดลายที่มีความแตกต่างกัน ฉะนั้น รูปเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยตามเอกสารหมาย จ. ๒ จ. ๓ และ จ. ๑๙ จึงไม่เหมือนหรือคล้ายกัน ฟังไม่ได้ว่า จำเลยเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์
พิพากษายืน.
