แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีมีทุนทรัพย์เพียง 5,000 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้น ในข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์จับจองโก่นสร้างที่ประมาณ 100 ไร่ มาประมาณ 10 ปีเศษ ได้ไปยื่นคำร้องขอหนังสือสำคัญ พนักงานได้ออกรังวัดชันสูตรที่ดินแล้ว จำเลยซึ่งเป็นผู้ขออาศัยได้คัดค้านการขอหนังสือสำคัญของโจทก์ และได้ยื่นคำร้องเพื่อออกหนังสือสำคัญเพื่อเอาเป็นของจำเลย ที่พิพาทราคาไร่ละ 100 บาท เฉพาะที่จำเลยแย่งการครอบครองเป็นเนื้อที่ประมาณ 50 ไร่ ขอให้ศาลพิพากษาว่า ที่ 100 ไร่ เป็นกรรมสิทธิ์ของโจทก์ ห้ามจำเลยและบริวารเกี่ยวข้อง
จำเลยให้การว่า ที่พิพาทเนื้อที่ประมาณ 50 ไร่ เป็นของจำเลยโจทก์ไม่เคยโก่นสร้างครอบครอง จำเลยครอบครองที่พิพาทมาเกิน 1 ปีแล้วคดีโจทก์ขาดอายุความ
ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้วพิพากษาว่า จำเลยนำสืบฟังได้ว่าจำเลยได้เข้าถางทำในที่พิพาทมา 10 ปีเศษแล้ว ให้ยกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่พิพาทมีเนื้อที่ประมาณ 50 ไร่ โจทก์ตีราคาไร่ละ100 บาท จึงมีราคาเพียง 5,000 บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นในข้อเท็จจริง โจทก์ฎีกาเพียงข้อเท็จจริงจึงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 จึงไม่รับวินิจฉัย
ให้ยกฎีกาโจทก์
