แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนไม่ใช่เป็นเอกสารแสดงกรรมสิทธิ์ เป็นแต่เพียงเอกสารซึ่งแสดงว่า ผู้มีชื่อในใบอนุญาตเป็นผู้ครอบครองและใช้อาวุธปืน โดยได้รับอนุญาตเป็นผู้ครอบครองและใช้อาวุธปืนโดยได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานแล้วเท่านั้น ส่วนผู้มีกรรมสิทธิ์ในปืนนั้น อาจเป็นบุคคลอื่นได้
ย่อยาว
ได้ความว่า อาวุธปืนพิพาทเป็นกรรมสิทธิ์ของพระภิกษุประทุซึ่งถึงแก่มรณภาพไปแล้ว โดยจำเลยที่ ๑ จัดการซื้อให้พระภิกษุประทุมจัดการขอให้มีและใช้อาวุธปืนโดยตนเองไม่ได้ จึงให้โจทก์เป็นผู้ขออนุญาตแทน ใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนจึงมีชื่อโจทก์ เมื่อพระภิกษุประทุมถึงแก่มรณภาพแล้ว จำเลยที่ ๑ ได้มารับปืนและในอนุญาตไปจากโจทก์แล้วมอบให้บิดาพระภิกษุประทุมขายปืนนั้นเอาเงินทำบุญให้พระภิกษุประทุมโดยความยินยอมของโจทก์
โจทก์ฟ้องให้จำเลยส่งอาวุธปืนและใบทะเบียนปืน
ศาลฎีกาพิพากษายืนตามศาลทั้งสอง ให้ยกฟ้องโจทก์
ข้อที่โจทก์ฎีกาว่า ใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนเป็นเอกสารแสดงกรรมสิทธิ์ เมื่อโจทก์ได้รับอนุญาตให้มีอาวุธปืนโดยได้รับอนุญาต โจทก์ก็มีกรรมสิทธิ์ในปืนตามในอนุญาตนั้น
ศาลฎีกาเห็นว่า ใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืน ไม่ใช่เป็นเอกสารแสดงกรรมสิทธิ์ เป็นเพียงเอกสารซึ่งแสดงว่า ผู้มีชื่อในใบอนุญาตเป็นผู้ครอบครองและใช้อาวุธปืนโดยได้รับอนุญาตของเจ้าพนักงานแล้วเท่านั้น ส่วนผู้มีกรรมสิทธิ์ในปืนนั้น อาจเป็นบุคคลอื่นได้ ในคดีนี้ คือ พระภิกษุประทุม หาใช่โจทก์เป็นผู้มีกรรมสิทธิ์ไม่
โจทก์ฟ้องอ้างว่า ปืนพิพาทเป็นของตน ทางพิจารณาปรากฏว่า ไม่ใช่ของโจทก์ ๆ จึงไม่มีสิทธิเรียกคืนจากจำเลย
