แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้บังคับบัญชาสั่งให้โจทก์ซึ่งเป็นลูกจ้างที่ยังอยู่ในระหว่างทดลองปฏิบัติงานทำงานในหน้าที่ให้เสร็จทุกวัน โจทก์ประสงค์ให้งานเสร็จตามคำสั่งดังกล่าวเพื่อแสดงถึงผลงานของโจทก์เอง จึงทำงานเกินเวลาทำงานปกติในวันทำงานและทำงานในวันหยุด ถือไม่ได้ว่าจำเลยผู้เป็นนายจ้างให้โจทก์ทำงานเกินเวลาทำงานปกติหรือทำงานในวันหยุด อันจำเลยจะต้องจ่ายค่าล่วงเวลาหรือค่าทำงานในวันหยุดแก่โจทก์
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยจ่ายค่าล่วงเวลาและค่าทำงานในวันหยุดแก่โจทก์
จำเลยให้การว่า จำเลยมิได้สั่งให้โจทก์ทำงานล่วงเวลาหรือทำงานในวันหยุด ขอให้ยกฟ้อง
ศาลแรงงานกลางพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา
ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า ข้อเท็จจริงได้ความว่า โจทก์เข้าทำงานเป็นลูกจ้างของจำเลยตำแหน่งพนักงานบัญชีอยู่ในระหว่างทดลองปฏิบัติงาน สมุหบัญชีของจำเลยซึ่งเป็นผู้บังคับบัญชาของโจทก์ได้สั่งด้วยวาจาให้โจทก์ปฏิบัติงานในหน้าที่ให้เสร็จทุกวัน โดยให้เหตุผลว่าต้องการให้โจทก์แสดงผลงาน เป็นเหตุให้โจทก์ต้องทำงานเกินเวลาทำงานปกติในวันทำงานและต้องทำงานในวันหยุดเพื่อเตรียมงานสำหรับวันทำงานต่อไป เห็นว่า สมุหบัญชีของจำเลยเพียงสั่งให้โจทก์ปฏิบัติงานให้เสร็จทุกวัน หาได้สั่งให้โจทก์ทำงานเกินเวลาทำงานปกติหรือให้ทำงานในวันหยุดไม่ การที่โจทก์ประสงค์ให้งานเสร็จไปทุกวันตามคำสั่งสมุหบัญชีเพื่อจะได้แสดงถึงผลงานของโจทก์เองในการทดลองปฏิบัติงานจึงทำงานเกินเวลาทำงานปกติในวันทำงานและทำงานในวันหยุด ถือไม่ได้ว่าจำเลยให้โจทก์ทำงานเกินเวลาทำงานปกติหรือให้โจทก์ทำงานในวันหยุด อันจำเลยจะต้องจ่ายค่าล่วงเวลาหรือค่าทำงานในวันหยุดแก่โจทก์ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การคุ้มครองแรงงาน ลงวันที่ ๑๖ เมษายน ๒๕๑๕ ข้อ ๓๔ และข้อ ๓๙ อุทธรณ์โจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน
