แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุก1ปีรอการลงโทษไว้2ปีศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่าไม่รอการลงโทษคดีต้องห้ามฎีกาในข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา219เมื่อจำเลยไม่ได้รับอนุญาตให้ฎีกาตามมาตรา221ศาลฎีกาจึงไม่อาจรับพิจารณาได้.(ที่มา-ส่งเสริมฯ)
ย่อยาว
ศาลชั้นต้น พิพากษา ว่า จำเลย มี ความผิด ตาม พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. 2522 มาตรา 15, 67 วางโทษ จำคุก 2 ปี จำเลย ให้การรับสารภาพ เป็น เหตุ บรรเทา โทษ ลดโทษ ให้ ตาม ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 78 กึ่งหนึ่ง คง ลงโทษ จำคุก จำเลย 1 ปี ไม่ ปรากฏ ว่า จำเลยได้ รับ โทษ จำคุก มา ก่อน และ พิเคราะห์ ถึง สภาพ ความผิด แล้ว เห็นสมควร ให้ รอการ ลงโทษ ไว้ ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 56 มี กำหนด2 ปี โดย กำหนด เงื่อนไข ให้ ไป รายงาน ตัว ต่อ พนักงาน คุมประพฤติเดือนละ ครั้ง มี กำหนด 1 ปี และ ให้ จำเลย ละเว้น การ ประพฤติเกี่ยวข้อง กับ ยาเสพติด ให้โทษ ตลอด ระยะ เวลา ที่ รอ การ ลงโทษ นั้นด้วย
ศาลอุทธรณ์ พิพากษา แก้ เป็น ว่า ไม่ รอ การ ลงโทษ และ ไม่ กำหนดเงื่อนไข คุมประพฤติ
จำเลย ฎีกา ขอ ให้ รอ การ ลงโทษ โดย ยื่น คำร้อง ขอ อนุญาต ต่อผู้พิพากษา ซึ่ง พิจารณา พิพากษา คดีนี้ ใน ศาลชั้นต้น ศาลชั้นต้น สั่งรับ ฎีกา และ สั่ง คำร้อง ขออนุญาต ฎีกา ของ จำเลย ว่า ศาล สั่ง รับฎีกา แล้ว ไม่ มี เหตุ ที่ จะ พิจารณา สั่ง ตาม คำร้อง อีก ให้ ยกคำร้อง
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า ‘คดีนี้ ศาลชั้นต้น พิพากษา ลงโทษ จำคุก จำเลยไม่เกิน 1 ปี แม้ ศาลชั้นต้น จะ ให้ รอ การ ลงโทษ จำคุก ไว้ แต่ศาลอุทธรณ์ ยัง คง ลงโทษ จำคุก จำเลย ไม่เกิน 1 ปี จำเลย จึง ต้องห้ามมิให้ ฎีกา ใน ปัญหา ข้อเท็จจริง ตาม มาตรา 219 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ฎีกา ของ จำเลย ที่ ขอ ให้ รอ การลงโทษ จำคุก เป็น ฎีกา ใน ปัญหา ข้อเท็จจริง จึง ต้องห้าม ตามบทบัญญัติ ดังกล่าว ทั้ง จำเลย ไม่ ได้ รับ อนุญาต ให้ ฎีกา ตาม มาตรา221 แห่ง ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ศาลฎีกา จึง ไม่ อาจ รับ ฎีกาของ จำเลย ไว้ พิจารณา ต่อไป ได้ ศาลชั้นต้น รับ ฎีกา ของ จำเลย มา เป็นการ มิชอบ’
พิพากษา ยก ฎีกา ของ จำเลย
