แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ขายฝากทำไม่ถูกต้อง ที่มือเปล่าทอดทิ้งปีเดียวขาดกรรมสิทธิปกครอง
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากนาของ ห. กับเรียกค่าเสียหาย ๒๐ บาท ในฐานะที่โจทก์ผู้เปนผู้รับมฤดกของ พ.ตามพินัยกรรม
ได้ความว่าเมื่อวันที่ ๕ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๔๖๔ พ.ได้ทำสัญญาต่อหน้ากำนันจำนองที่รายนี้ไว้แก่จำเลยเปนเงิน ๓๓๐ บาทมีกำหนดไถ่ภายใน ๒ ปี ถ้าไม่ไถ่ให้ที่นาเปนสิทธิแก่จำเลย ระวางนั้นจำเลยได้ทำนามาตั้งแต่ พ.ยังมีชีวิตอยู่จน พ.ตายมาได้ ๖-๗ ปีแล้ว
ศาลเดิมตัดสินว่า จำเลยได้ปกครองที่มาโดยทางปรปักษ์ย่อมได้ที่เปนสิทธิ ให้ยกฟ้องโจทก์
ศาลอุทธรณ์ตัดสินกลับให้ขับไล่จำเลยกับให้ใช้ค่าเสียหาย
ฎีกาวินิจฉัยว่า หนังสือสัญญานี้ทำไม่ถูกกฎหมาย ฟังได้เพียงว่า พ.เอาเงินของไจำเลยไป ปล่อยให้จำเลยทำนามาฝ่ายเดียวเปนเวลาหลายปี แลเปนที่นามือเปล่าทอดทิ้งไว้ปีเดียวก็ขาดกรรมสิทธิ โจทก์ไม่ได้เกี่ยวข้องในที่รายนี้อย่างใด จำเลยปกครองมาโดยอำนาจของจำเลย โจทก์ไม่มีสิทธิฟ้องขับไล่ได้
