แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดตาม พระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ.2497 มาตรา 3 เกิดขึ้นเมื่อธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงิน จำเลยออกเช็คให้โจทก์ที่กรุงเทพมหานคร แต่ธนาคารซึ่งมีหน้าที่ต้องจ่ายเงินตามเช็คและได้ปฏิเสธการจ่ายเงิน คือธนาคารซึ่งตั้งอยู่จังหวัดนครราชสีมาจึงถือไม่ได้ว่าความผิดเกิดขึ้นที่กรุงเทพมหานคร และปรากฏตามฟ้องว่าจำเลยมีภูมิลำเนาอยู่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ศาลอาญาจึงไม่จำต้องชำระคดีนี้ตามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 22 ศาลอาญาชอบที่จะใช้ดุลพินิจไม่รับฟ้องของโจทก์ไว้พิจารณาได้
เขตอำนาจศาลนั้นแตกต่างกับเขตอำนาจสอบสวน เพราะพนักงานสอบสวนมีอำนาจสอบสวนความผิดที่มีการกระทำเกี่ยวเนื่องกับความผิดที่เกิดขึ้นในเขตอำนาจด้วย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยสั่งจ่ายเช็คธนาคารกสิกรไทย จำกัด สาขานครราชสีมาให้โจทก์ ครั้นเช็คถึงกำหนด โจทก์นำเช็คดังกล่าวไปเข้าบัญชีที่ธนาคารกรุงเทพจำกัด สาขาราชเทวี เพื่อเรียกเก็บเงิน แต่ธนาคารกสิกรไทย จำกัด สาขานครราชสีมาปฏิเสธการจ่ายเงิน เหตุเกิดที่ตำบลถนนเพชรบุรี เขตพญาไท กรุงเทพมหานครและที่ธนาคารกสิกรไทย จำกัด สาขานครราชสีมา อำเภอเมืองนครราชสีมาจังหวัดนครราชสีมา เกี่ยวพันกัน ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3
ในวันไต่สวนมูลฟ้อง ศาลชั้นต้นพิจารณาฟ้องแล้ว เห็นว่า ความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คเกิดขึ้นเมื่อธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงิน ธนาคารที่ปฏิเสธการจ่ายเงินอยู่ที่จังหวัดนครราชสีมา คดีไม่มีเหตุที่จะชำระที่ศาลอาญาได้ โจทก์ชอบที่จะฟ้องคดีต่อศาลที่ความผิดเกิดขึ้นในเขตอำนาจ จึงมีคำสั่งไม่รับฟ้องของโจทก์ไว้พิจารณา ให้จำหน่ายคดีเสียจากสารบบความ
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำสั่งของศาลอาญาไม่รับฟ้องของโจทก์ไว้พิจารณาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 22 ประกอบด้วยพระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตรา 14(3) อันเป็นการใช้ดุลพินิจไม่รับฟ้องของโจทก์ไว้พิจารณาตามพระธรรมนูญศาลยุติธรรมมาตรา 14(3) จึงมีปัญหาเพียงว่า ศาลอาญาจะต้องชำระคดีนี้ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 22 ซึ่งบัญญัติว่า เมื่อความผิดเกิดขึ้น อ้าง หรือเชื่อว่าได้เกิดขึ้น หรือจำเลยมีที่อยู่ ฯลฯ ในเขตอำนาจของศาลใด ให้ชำระที่ศาลนั้น หรือไม่ ศาลฎีกาได้ปรึกษาโดยที่ประชุมใหญ่แล้ว เห็นว่า ตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3ความผิดตามฟ้องจะเกิดขึ้นต่อเมื่อธนาคารปฏิเสธการจ่ายเงิน ธนาคารซึ่งมีหน้าที่ต้องจ่ายเงินตามเช็ค และได้ปฏิเสธการจ่ายเงิน คือธนาคารกสิกรไทยจำกัด สาขานครราชสีมา ตั้งอยู่ที่จังหวัดนครราชสีมา จึงถือไม่ได้ว่าความผิดได้เกิดขึ้นที่กรุงเทพมหานคร และปรากฏตามฟ้องว่าจำเลยมีภูมิลำเนาอยู่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ศาลอาญาจึงไม่จำต้องชำระคดีนี้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 22 ศาลอาญาชอบที่จะใช้ดุลพินิจไม่รับฟ้องของโจทก์ไว้พิจารณาได้
ส่วนที่โจทก์ฎีกาอ้างคำพิพากษาฎีกาที่ 1010/2508 เทียบกับคดีนี้นั้นคำพิพากษาฎีกาฉบับดังกล่าววินิจฉัยถึงอำนาจของพนักงานสอบสวน ซึ่งมีอำนาจสอบสวนความผิดที่มีการกระทำเกี่ยวเนื่องกับความผิดที่เกิดขึ้นในเขตอำนาจด้วยแตกต่างกับเขตอำนาจศาล รูปคดีไม่ตรงกับคดีนี้
พิพากษายืน
