แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเป็นผู้รับจ้างทำไม้จากป่าไม้เขตจังหวัดสุราษฎร์ธานีอันเป็นการทำไม้เพื่อประโยชน์บำรุงป่าในทางวิชาการตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ.2484 มาตรา 17(1) จึงเป็นการทำไม้โดยไม่ต้องได้รับอนุญาตตามมาตรา 11 และไม้รายนี้เป็นไม้ที่ทำออกโดยไม่ต้องขอรับอนุญาตตามมาตรา 38(2) เมื่อจำเลยนำไม้ยังไม่ทันพ้นด่านป่าไม้ด่านแรกแม้จำเลยจะไม่มีใบเบิกทางของพนักงานเจ้าหน้าที่ จำเลยก็ยังไม่มีผิดตามมาตรา 39
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานนำไม้เคลื่อนที่โดยไม่มีใบเบิกทางกำกับ ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 39, 71กฎกระทรวงฉบับที่ 13 (พ.ศ. 2478) ออกตามความในพระราชบัญญัติป่าไม้พ.ศ. 2484 ว่าด้วยการนำไม้หรือของป่าเคลื่อนที่
จำเลยให้การปฏิเสธ
โจทก์จำเลยรับกันในข้อเท็จจริงบางประการ
ศาลชั้นต้นงดสืบพยานโจทก์จำเลย แล้วพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้โจทก์รับแล้วว่าจำเลยเป็นผู้รับจ้างทำไม้รายนี้จากป่าไม้เขตสุราษฎร์ธานี อันเป็นผู้ว่าจ้างอันเป็นการทำไม้เพื่อประโยชน์บำรุงป่าในทางวิชาการตามมาตรา 17(1) จึงเป็นการทำไม้โดยไม่ต้องได้รับอนุญาตตามมาตรา 11 ไม้รายนี้จึงเป็นไม้ที่ทำออกโดยไม่ต้องรับอนุญาตตามมาตรา 38(2) เมื่อจำเลยนำไม้รายนี้ไปยังไม่พ้นด่านป่าไม้ด่านแรก แม้จำเลยจะไม่มีใบเบิกทางของพนักงานเจ้าหน้าที่จำเลยก็ยังไม่มีความผิดตามมาตรา 39
พิพากษายืน
