คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1202/2493

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

โจทก์เคยฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่าของโจทก์ ศาลตัดสินคดีถึงที่สุดแล้ว โจทก์จะมาฟ้องในมูลกรณีเดียวกันนั้นโดยอ้างว่าศาลฎีกาได้พิพากษาวางหลักในเรื่องว่าสถานที่อย่างไรจึงเป็นเคหะอีกไม่ได้ เป็นการฟ้องซ้ำ

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่าของโจทก์อ้างว่า จำเลยใช้สถานที่เช่าเป็นสถานที่ค้าขายและอยู่ในทำเลการค้า เมื่อหมดสัญญาโจทก์ได้บอกเลิกการเช่าแล้ว จำเลยไม่ยอมออก
จำเลยต่อสู้ว่า ห้องเช่าเป็นเคหะได้รับความคุ้มครองตามพ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯ และว่าฟ้องซ้ำ
ชั้นชี้สองสถานคู่ความรับกันว่า
๑. คู่ความในคดีแดงที่ ๑๗๒/๒๔๙๐ ของศาลแขวงพระนครใต้ เป็นคู่ความคนเดียวกัน
๒. ที่รายพิพาทแห่งเดียวกัน
๓. การเช่าเนื่องจากสัญญาเดิมที่พิพาทอยู่ในคดีแดงที่ ๑๗๐/๒๔๙๐ นั้น
ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยต้องกันว่า เป็นการฟ้องซ้ำให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดี ๒ เรื่องนี้มูลกรณีเดียวกันคู่ความคนเดียวกัน และเหตุที่อ้างในฎีกาว่าเพราะศาลฎีกาพิพากษาวางหลักไว้ในคำพิพากษาฎีกาที่ ๑๐๙๙-๑๑๔๗/๒๔๙๑ ว่า สถานที่อย่างไรเป็นเคหะ โจทก์จึงฟ้องคดีนี้ขึ้นคำวินิจฉัยของศาลฎีกาก็วินิจฉัยตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ เมื่อคดีเรื่องก่อนถึงที่สุดเด็ดขาดไปแล้ว โจทก์จะมาฟ้องคดีนี้อีกไม่ได้ เป็นการฟ้องซ้ำ
พิพากษายืน

Share