คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1196/2511

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยต้องแสดงโดยชัดแจ้งในคำให้การว่า จำเลยยอมรับหรือปฏิเสธข้ออ้างของโจทก์ทั้งสิ้นหรือบางส่วน รวมทั้งเหตุแห่งการนั้น จะให้การลอยๆ ว่า นอกจากที่ให้การต่อไปนี้ ขอให้ถือว่าจำเลยปฏิเสธ โดยไม่มีเหตุผลแห่งการปฏิเสธ ย่อมเป็นคำให้การที่ไม่ชอบ
เมื่อจำเลยไม่ให้การถึงข้อที่โจทก์ฟ้อง ย่อมถือไม่ได้ว่าจำเลยปฏิเสธ โจทก์ไม่ต้องนำสืบ

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอให้บังคับจำเลยโอนที่นา ที่สวน ซึ่งจำเลยฟ้องเรียกจากนายเปลี่ยนและรับไว้แทนโจทก์ และให้จำเลยคืนเงินค่ายุ้งข้าวที่จำเลยยักยอกของโจทก์ไปขาย ๗๐๐ บาท
จำเลยให้การว่า นอกจากที่ให้การนี้แล้ว ขอให้ถือว่าปฏิเสธฟ้องโจทก์ด้วยและต่อสู้ว่าจำเลยยังไม่ได้รับโอนทรัพย์จากนายเปลี่ยนจำเลยต้องเสียค่าใช้จ่ายในการฟ้องนายเปลี่ยนเป็นเงิน ๖,๔๖๐ บาทโจทก์จะต้องชดใช้ให้จำเลยในการที่จะรับโอนทรัพย์ที่จำเลยรับโอนมาจากนายเปลี่ยน จึงฟ้องแย้งให้โจทก์ใช้เงินจำนวนนี้
โจทก์ให้การแก้ฟ้องแย้งว่า โจทก์ไม่ต้องรับผิด
วันชี้สองสถาน คู่ความรับกันว่า จำเลยได้ฟ้องนายเปลี่ยนตามคดีแพ่งแดงที่ ๑๒๗/๒๕๐๘ และทำยอมกัน โดยโจทก์เป็นบุคคลภายนอกที่จะได้รับทรัพย์ตามสัญญายอม แต่บัดนี้จำเลยยังไม่ได้รับโอนที่ดินจากนายเปลี่ยนในทางทะเบียน
ศาลชั้นต้นสั่งงดสืบพยาน และวินิจฉัยว่า จำเลยยังไม่ได้รับโอนที่ดินจากนายเปลี่ยน โจทก์ฟ้องจำเลยให้โอนที่ดินแก่โจทก์ไม่ได้เรื่องยุ้งข้าว จำเลยไม่ให้การถึงฟังว่า จำเลยได้รับโอนยุ้งข้าวมาจากนายเปลี่ยนแล้วยักยอกขายเสียได้เงินมา ๗๐๐ บาท โจทก์มีสิทธิเรียกได้ ส่วนฟ้องแย้งนั้น เมื่อโจทก์มีสิทธิได้รับทรัพย์โดยอำนาจสัญญาประนีประนอมยอมความ เรียกไม่ได้ว่าโจทก์ได้รับทรัพย์มาฐานลาภมิควรได้ จำเลยไม่มีสิทธิเรียกค่าใช้จ่ายในการฟ้องร้องคดี
พิพากษาให้จำเลยชำระเงิน ๗๐๐ บาทแก่โจทก์ คำขออื่นและฟ้องแย้งให้ยก
โจทก์จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกาว่า คำให้การจำเลยที่ว่า “นอกจากที่จำเลยจะให้การต่อไปนี้ขอให้ถือว่าจำเลยปฏิเสธ ถือว่าจำเลยปฏิเสธฟ้องโจทก์เรื่องยักยอกขายยุ้งข้าวด้วย
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา ๑๗๗ วรรคสอง บัญญัติไว้ชัดแจ้งว่า “ให้จำเลยแสดงโดยชัดแจ้งในคำให้การว่า จำเลยยอมรับหรือปฏิเสธข้ออ้างของโจทก์ทั้งสิ้นหรือบางส่วน รวมทั้งเหตุแห่งการนั้น” ตามความดังกล่าว กฎหมายประสงค์ให้จำเลยแสดงเหตุแห่งการที่จำเลยปฏิเสธนั้น มิใช่เพียงแต่ให้การปฏิเสธมาลอย ๆ โดยไม่มีเหตุผลแห่งการปฏิเสธ คำให้การจำเลยดังกล่าวจึงไม่ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๗๗วรรคสอง เมื่อจำเลยไม่ให้การถึงข้อที่โจทก์ฟ้อง ก็ยังถือไม่ได้ว่าจำเลยให้การปฏิเสธในข้อที่โจทก์ฟ้องเรียกเงินค่ายุ้งข้าวโจทก์ไม่จำต้องนำสืบในข้อนี้ ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้เงินค่ายุ้งข้าว โดยสั่งงดสืบพยาน ชอบแล้ว
พิพากษายืน

Share