คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1194/2502

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ผู้ตายกับจำเลยไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่มีเหตุโกรธเคืองกัน ผู้ตายได้ลักลูกโคของจำเลยมาฆ่าและเตรียมจะหามไป จำเลยตามมาพบเข้าจึงเกิดต่อสู้กัน ต่างฝ่ายต่างมีมีด ในที่สุดผู้ตายก็ตาย ทำร้ายกันอย่างไรไม่ปรากฏ เช่นนี้ถือว่า เป็นเรื่องจำเลยป้องกันตัวและทรัพย์พอสมควรแก่เหตุ

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยร่วมกันใช้มีดพันและแทงนายประวัติ มันสิทธิถึงแก่ความตายโดยเจตนาฆ่า ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๘๓ และริบมีดของกลาง
จำเลยทั้งสามต่อสู้ว่า ได้ทำร้ายผู้ตายถึงตายจริง แต่เพื่อป้องกันตัวและทรัพย์
ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยนำสืบไม่สมว่า ได้ทำร้าย ผู้ตายถึงตายเพื่อป้องกันตัวและทรัพย์ พิพากษาว่า จำเลยผิดฐานฆ่าคนตายโดยเจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๘๓ ให้จำคุกจำเลยทุกคนตลอดชีวิต และริบมีดของกลาง
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ฟังว่า จำเลยพบผู้ตายกับพวกจะหามลูกโคของจำเลยที่ถูกฆ่าแล้วไป ผู้ตายกับพวกชักมีดจะทำร้ายจำเลย ๆ จึงต่อสู้ เป็นการป้องกันตัวและทรัพย์พอสมควรแก่เหตุ พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์มีดของกลางคืนเจ้าของ
โจทก์ฎีกา ขอให้ลงโทษจำเลยและริบมีดของกลาง
ระหว่างฎีกา จำเลยที่ ๒ ถูกฆ่าตาย คดีสำหรับจำเลยที่ ๒ จึงเป็นอันระงับ
ศาลฎีกาฟังว่า ผู้ตายกับจำเลยไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ไม่มีเหตุโกรธเคืองกันผู้ตายได้ลักลูกโคของจำเลยมาฆ่าและเตรียมจะหามไป จำเลยตามมาพบเข้าจึงเกิดต่อสู้กันขึ้น ต่างฝ่ายต่างมีมีด ในที่สุดผู้ตายก็ตาย โจทก์ไม่มีพยานสืบว่าได้เกิดทำร้ายฝ่ายเดียวกันหรือไม่อย่างไร รูปคดีจึงต้องฟังให้เป็นประโยชน์แก่จำเลยว่า จำเลยป้องกันตัวและทรัพย์สมควรแก่เหตุ
ศาลฎีกาพิพากษายืน

Share