แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คณะกรรมการควบคุมค่าเช่าฯ ได้มีมติอนุญาตให้ผู้ให้เช่าเข้าอยู่ในบ้าน ซึ่งผู้เช่า เช่าอยู่ตามความใน พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขันมาตรา 16(6) แล้ว ผู้เช่าไม่ยอมออกจากที่เช่า จะมารื้อฟื้นข้อเถียงว่าผู้ให้เช่าไม่มีความจำเป็นจะเข้าอยู่ในที่เช่า คณะกรรมการออกคำสั่งโดยหลงผิดนั้น ไม่เป็นเหตุที่ศาลควรรับวินิจฉัย ในเมื่อไม่ปรากฏว่าคณะกรรมการได้กระทำนอกเหนือความใน พระราชบัญญัติที่กล่าวแต่อย่างใด
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่า โดยได้รับความยินยอมจากคณะกรรมการควบคุมค่าเช่าให้โจทก์เข้าอยู่อาศัยในบ้านหลังนี้ได้
จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์ไม่มีความจำเป็นต้องใช้เรือนหลังนี้แม้คณะกรรมการควบคุมค่าเช่าได้อนุมัติก็เนื่องจากโจทก์ไปให้การเท็จไว้เพื่อจะแกล้งขึ้นค่าเช่าและเรียกเงินกินเปล่าจากจำเลย ๆ ขอนำสืบตามข้อต่อสู้
ศาลชั้นต้นงดสืบพยานจำเลยแล้วพิพากษาขับไล่จำเลย
ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ศาลชั้นต้นสืบพยานจำเลยต่อไปแล้วพิพากษาใหม่ แต่มีความเห็นแย้งว่าศาลชั้นต้นพิพากษาชอบแล้ว
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า เรื่องนี้คณะกรรมการควบคุมค่าเช่าได้มีมติอนุญาตให้โจทก์ เข้าอยู่ในบ้านซึ่งจำเลยเช่าตามความในพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า ฯลฯ มาตรา 16(6) แล้ว จำเลยไม่ยอมออกจากที่เช่า จะมารื้อฟื้นเถียงว่าโจทก์ไม่มีความจำเป็นจะเข้าอยู่ในที่รายนี้คณะกรรมการควบคุมค่าเช่าฯ ออกคำสั่งโดยหลงผิดเช่นนี้ไม่เป็นเหตุที่ควรรับวินิจฉัย ในเมื่อไม่ปรากฏว่าคณะกรรมการได้กระทำนอกเหนือความในพระราชบัญญัติที่กล่าวแต่อย่างใด
จึงพิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ให้ศาลอุทธรณ์พิพากษาในประเด็นค่าเสียหายต่อไป
