แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฎีกาในข้อที่ว่าจะใช้มาตรา 39 แห่งกฎหมายลักษณะอาญา ลดโทษให้จำเลยหรือไม่ เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมาย
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยที่ ๒ ฐานรับของโจร โจรตาม ม.๓๒๑ จำคุก ๑ ปี ปรับ ๖๐๐ บาท ลดตาม ม.๕๙ กึ่ง ๑ คงจำคุก ๖ เดือน ปรับ ๓๐๐ บาท ให้รอการลงอาญาจำคุกตาม ม.๔๑-๔๒
ศาลอุทธรณ์แก้ให้จำคุกจำเลยที่ ๒ มีกำหนด ๑ ปี คำรับไม่เป็นประโยชน์แก่การพิจารณา จึงไม่ลดโทษให้
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นรับฎีกาจำเลยที่ ๒ ฉะเพาะ ในข้อกฎหมายว่า จะใช้ ม.๕๙ ลดโทษให้จำเลยหรือไม่ ศาลฎีกาฟังตามที่ศาลอุทธรณ์ฟังมาว่าจำเลยที่ ๒ ได้คืนของกลางให้แก่เจ้าพนักงานตั้งแต่เจ้าพนักงานยังไม่ได้พยานหลักฐานว่าจำเลยที่ ๒ เป็นผู้กระทำผิดหรือทราบแน่ว่าของกลางนั้นอยู่ที่ไหน นับว่าจำเลยที่ ๒ ได้กระทำการบรรเทาผลร้าย อันเป็นเหตุอันควรได้รับความปราณีตามมาตรา ๕๙ แต่ศาลอุทธรณ์มิได้หยิบยกเหตุนี้ขึ้นปราณีลดโทษให้ จึงเป็นการคลาดเคลื่อน จึงพิพากษาให้ลดโทษจำเลย ๑ ใน ๓ คงจำคุก ๘ เดือน
