แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ข้อเท็จจริงปรากฏว่าจำเลยได้ปรุงยาธาตุและใช้ฉลากชื่อยาของจำเลยจำหน่ายมาก่อนที่โจทก์ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้ายาธาตุของโจทก์แล้ว แม้ฉลากจะมีลักษณะคล้ายกัน แต่ก็แสดงว่าจำเลยมิได้มีเจตนาที่จะลวงให้ผู้ซื้อหลงเชื่อว่าเป็นของบุคคลหรือบริษัทอื่นอันจะเป็นความผิดตาม กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 237(หรือประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 274)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าเมื่อ 16 ธ.ค. 95 นายเต๊กท้วงได้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าต่อเจ้าพนักงานกรมทะเบียนการค้า ใช้ชื่อยาธาตุน้ำแดงผลไม้ ตอนกลางมีรูปผลไม้ต่าง ๆ ส่วนล่างบอกชื่อบริบูรณ์เภสัช 26-28 สามยอด พระนคร มีลักษณะรูปสี่เหลี่ยมเจ้าพนักงานได้รับจดทะเบียนไว้แล้วเมื่อ 27 พ.ย. 97 ระหว่าง 1 มิ.ย. ถึง 29 ก.ย. 98 จำเลยได้เลียนแบบเครื่องหมายการค้าของนายเต็กท้วงนี้ โดยผลิตยาธาตุขายปิดฉลากมีลักษณะคล้ายกับของนายเต๊กท้วง มีเจตนาทุจริตลวงให้ผู้ซื้อหลงเชื่อว่าเป็นยาธาตุของนายเต๊กท้วงทำให้นายเต๊กท้วงเสียหาย จำเลยเคยต้องโทษมาแล้ว ขอให้ลงโทษและเพิ่มโทษตามกฎหมาย
จำเลยให้การปฏิเสธ และว่าผู้เสียหายใช้สิทธิไม่สุจริตข้อเคยต้องโทษมาแล้วรับว่าจริง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยผิดพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า2474 มาตรา 34, 27 กฎหมายลักษณะอาญา มาตรา 237 จำคุก 60 วันปรับ 300 บาท เพิ่มโทษ 1 ใน 3 ตามมาตรา 72 คงจำคุก 80 วัน ปรับ 400 บาท ไม่ชำระค่าปรับจัดการตาม มาตรา 18 ของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยได้ใช้เครื่องหมายการค้าของจำเลยมาก่อนที่โจทก์ร่วมได้ขอจดทะเบียนของตน จำเลยจึงไม่ควรผิดตามฟ้อง พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์ ของกลางคืนเจ้าของ
โจทก์และโจทก์ร่วมฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยได้ใช้ชื่อยาธาตุน้ำแดงผลไม้ตราใบทองและได้ปรุงจำหน่ายมาก่อนที่โจทก์ร่วมได้ขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ร่วมแล้ว จำเลยจึงไม่ควรผิด พิพากษายืน
