แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตามประกาศคณะกรรมการส่วนจังหวัดตามความในพระราชบัญญัติป้องกันการค้ากำไรเกินควร มาตรา 8 ท้ายฟ้อง โจทก์มิได้แสดงแจ้งชัดว่า ที่ห้ามสุกรมีชีวิตเข้าไปในเขตนั้นมีวัตถุประสงค์อย่างไร และเป็นที่รู้กันทั่วไปว่า การห้ามมิให้ขนย้ายสุกรมีชีวิตเข้าไปในท้องที่ตามประกาศนั้น ย่อมทำให้สุกรมีชีวิตในท้องที่นั้นมีปริมาณลดน้อยลงอันจะทำให้ราคาสูงขึ้น ประกาศดังกล่าวจึงมิได้มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันการค้ากำไรเกินควร ไม่ชอบด้วยเจตนารมย์ของพระราชบัญญัติที่ให้อำนาจคณะกรรมการไว้ จำเลยฝ่าฝืนจึงไม่มีความผิด เทียบตามนัยแห่งคำพิพากษาฎีกาที่ 284/2498
ุ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยฝ่าฝืนประกาศคณะกรรมการส่วนจังหวัด ห้ามนำสุกรเข้าไปในเขตควบคุม โดยจำเลยได้ขนย้ายสุกรมีชีวิต ๑๕ ตัวเข้าไปในเขตควบคุมตามประกาศดังกล่าว ขอให้ลงโทษจำเลย
จำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ตามพระราชบัญญัติป้องกันการค้ากำไรเกินควรมาตรา ๘ มุ่งหมายให้คณะกรรมการระบุชื่อหรือประเภทสิ่งของและห้ามมิให้ค้ากำไรเกินควรในสิ่งของนั้น แต่ประกาศท้ายฟ้องโจทก์ระบุเพียงชื่อและประเภทของสิ่งของเท่านั้น ยังขาดข้อความที่เป็นสารสำคัญ คือ ห้ามค้ากำไรเกินควรประกาศดังกล่าวจึงมิชอบด้วยกฎหมาย จำเลยฝ่าฝืน จึงไม่มีความผิด พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าประกาศคณะกรรมการส่วนจังหวัดป้องกันการค้ากำไรเกินควร มีหลักสำคัญอยู่ว่า ประกาศของคณะกรรมการจะต้องเป็นไปเพื่อป้องกันการค้ากำไรเกินควร ตามประกาศท้ายฟ้องโจทก์มิได้แสดงแจ้งชัดว่า ที่ห้ามสุกรมีชีวิตเข้าไปในเขต ๓ อำเภอนั้น มีวัตถุประสงค์อย่างไร และเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่า สินค้าใดมีปริมาณเพิ่มมากขึ้น ราคาย่อมถูกลง ตรงกันข้าม สินค้าใดมีปริมาณลดน้อยลง ราคาย่อมสูงขึ้น การที่ทางการประกาศห้ามมิให้สุกรมีชีวิตเข้าไปในเขตใด ย่อมทำให้สุกรมีชีวิตมีปริมาณลดน้อยลงอันจะทำให้ราคาสูงขึ้น จึงเห็นว่าประกาศของคณะกรรมการส่วนจังหวัดฉบับนี้มิได้มีวัตถุประสงค์เพื่อป้องกันการค้ากำไรเกินควร ไม่ชอบด้วยเจตนารมย์ของพระราชบัญญัติที่ให้อำนาจคณะกรรมการส่วนจังหวัดไว้ ใช้บังคับไม่ได้
พิพากษายืนในผลแห่งคดี
