แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลชั้นต้นกำหนดประเด็นข้อพิพาทไว้ว่า จำเลยประพฤติเนรคุณต่อโจทก์อันเป็นเหตุจะทำให้โจทก์ถอนคืนการให้ทรัพย์ตามฟ้องหรือไม่ ส่วนข้อต่อสู้ของจำเลยที่ว่า โจทก์ยกที่พิพาทให้จำเลยโดยมีค่าตอบแทนหรือไม่ ศาลชั้นต้นมิได้กำหนดเป็นประเด็นข้อพิพาทไว้ จำเลยก็มิได้โต้แย้งคัดค้านว่าที่ศาลชั้นต้นกำหนดประเด็นข้อพิพาทไว้นั้นไม่ถูกต้อง หรือไม่ครบถ้วนตามที่จำเลยต่อสู้ไว้ จึงต้องถือว่าข้อต่อสู้ของจำเลยที่ว่าโจทก์ยกที่พิพาทให้จำเลยโดยมีค่าตอบแทนจำเลยได้สละเสียแล้ว ดังนั้นการที่ศาลชั้นต้นยอมให้จำเลยนำสืบและรับวินิจฉัยให้จึงเป็นการรับฟังและวินิจฉัยนอกประเด็น ไม่ชอบด้วยกระบวนวิธีพิจารณา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้จดทะเบียนยกที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์แปลงหนึ่งของโจทก์ให้จำเลยซึ่งเป็นบุตรโดยเสน่หา ต่อมาจำเลยได้ด่าขับไล่โจทก์ว่า ไอ้คนขี้ทุกข์ขี้ยาก ฯลฯ ซึ่งเป็นการหมิ่นประมาทโจทก์อย่างร้ายแรง ทำให้โจทก์ได้รับความอับอายและเสียชื่อเสียง เป็นการประพฤติเนรคุณ ขอให้เพิกถอนคืนการให้
จำเลยให้การว่า โจทก์ได้กู้เงินสหกรณ์สว่างอุดมไม่จำกัดสินใช้ แล้วไม่มีเงินใช้หนี้แก่สหกรณ์ดังกล่าว จึงให้จำเลยชำระแทนแล้วให้ยกที่พิพาทให้จำเลย จำเลยไม่เคยด่าโจทก์ตามที่โจทก์ฟ้อง ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า โจทก์ยกที่พิพาทให้จำเลยโดยมีค่าตอบแทน มิใช่ให้โดยเสน่หา จึงถอนคืนการให้ไม่ได้ พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้จำเลยคืนที่พิพาทให้โจทก์
จำเลยฎีกา
ในปัญหาที่จำเลยฎีกาว่า จำเลยได้ต่อสู้ในคำให้การว่าโจทก์ยกที่พิพาทให้จำเลยโดยมีค่าตอบแทน จำเลยมีสิทธินำพยานเข้าสืบได้ เมื่อจำเลยนำพยานเข้าสืบศาลชั้นต้นก็ดี โจทก์ก็ดี มิได้คัดค้านว่าสืบนอกประเด็น และศาลชั้นต้นก็ได้ยกขึ้นวินิจฉัยข้อนี้ด้วยย่อมถือได้ว่าเป็นข้อที่ได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลชั้นต้น และข้อเท็จจริงที่จำเลยนำสืบฟังได้ว่าโจทก์ยกที่พิพาทให้จำเลยโดยมีค่าตอบแทนคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์จึงคลาดเคลื่อนนั้น ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าในข้อที่จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ยกที่พิพาทให้จำเลยโดยมีค่าตอบแทนและจำเลยมีสิทธินำพยานเข้าสืบได้หรือไม่นั้น ปรากฏตามรายงานฯ ของศาลชั้นต้นว่า “…..ได้พิเคราะห์คำฟ้องและคำให้การแล้วประเด็นพิพาทมีดังนี้ จำเลยประพฤติเนรคุณต่อโจทก์อันเป็นเหตุจะทำให้โจทก์ถอนคืนการให้ทรัพย์ตามฟ้องหรือไม่…..” เห็นว่าข้อที่จำเลยต่อสู้ว่าโจทก์ยกที่พิพาทให้จำเลยโดยมีค่าตอบแทนนั้น ศาลชั้นต้นมิได้กำหนดเป็นประเด็นข้อพิพาทไว้ และจำเลยก็มิได้โต้แย้งหรือคัดค้านว่าที่ศาลชั้นต้นกำหนดประเด็นข้อพิพาทไว้นั้นไม่ถูกต้องหรือไม่ครบถ้วนตามที่จำเลยต่อสู้แต่ประการใด จึงต้องถือว่าข้อต่อสู้ของจำเลยที่ว่าโจทก์ยกที่พิพาทให้จำเลยโดยมีค่าตอบแทนนั้นจำเลยได้สละเสียแล้ว ฉะนั้น การที่ศาลชั้นต้นยอมให้จำเลยนำสืบและรับวินิจฉัยให้จึงเป็นการรับฟังและวินิจฉัยนอกประเด็นไม่ชอบด้วยกระบวนวิธีพิจารณา และศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่าจำเลยไม่ได้ประพฤติเนรคุณต่อโจทก์ โจทก์จึงไม่มีสิทธิฟ้องขอให้เรียกถอนคืนการให้
พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
