แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยฟันผู้ตายมีขวานกำลังจะเข้าไปทำร้ายจำเลยบนเรือนของจำเลย เพราะถ้าจำเลยไม่ทำร้ายผู้ตายเสียก่อนผู้ตายก็อาดทำร้ายจำเลยได้ เช่นนี้เปนการป้องกันตัวพอสมควนแก่เหตุ อันควนได้รับความยกเว้นโทสตามกดหมายลักสนะอาญามาตรา 50.
ย่อยาว
คดีนี้ทางพิจารนาได้ความว่า ผู้ตายถูกฟันตายบนเรือนจำเลย มูลเหตุมีว่าจำเลยกับผู้ตายทุ่มเถียงกันเรื่องผู้ตายปิดรั้วไม่ไห้จำเลยเดิน จำเลยขืนแหวกรั้วเข้าไปผู้ตายจึงถือขวานติดตามไปยังเรื่อนจำเลยเพื่อจะทำร้ายจำเลย ๆ ห้ามไม่ให้ผู้ตายขึ้นเรือนผู้ตายขืนขึ้นไปถึงระเบียงเรือนพอจะขึ้นบนระเบียงจำเลยจึงฟันผู้ตาย ๒ ทีติด ๆ กัน สาลชั้นต้นเห็นว่าการกะทำของจำเลยเปนการป้องกันตัวเกินว่าเหตุผิดต่อกกดหมายลักสนะอาญามาตรา ๒๔๙–๕๓ ไห้จำคุก ๔ ปี
จำเลยอุธรน์ สาลอุธรน์เห็นว่าเปนการกะทำเพื่อป้องกันตัวพอควนแก่เหตุเพราะจำเลยได้หนีมาจนถึงบนเรือนของตนแล้วผู้ตายยังตามมาอีกพร้อมด้วยขวานติดมือมาด้วย จำเลยควนได้รับความยกเว้นโทสตามกดหมายอาญามาตรา ๕๐ พิพากสากลับสาลชั้นต้นไห้ยกฟ้องโจท
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่าจำเลยได้ฟันผู้ตายขนะที่ผุ้ตายมีขวานกำลังจะเข้าไปทำร้ายจำเลย ซึ่งก็เปนธัมดาหยู่เองที่จำเลยจะต้องป้องกันตัวเพราะถ้าจำเลยไม่ทำร้ายผู้ตายเสียก่อนผู้ตายก็อาดทำร้ายจำเลยได้ การกะทำของจำเลยจึงเปนการป้องกันตัวพอสมควนแก่เหตุไนพรึติการน์เช่นนั้น จึงพิพากสายืนตามสาลอุธรน์.
