แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 1175 เป็นบทกฎหมายที่มุ่งประสงค์ให้มีการแจ้งให้ผู้ถือหุ้นทราบล่วงหน้าว่าบริษัทจะได้จัดให้มีการประชุมใหญ่ในกิจการใด ที่ใดเมื่อใด เพื่อผู้ถือหุ้นจะได้มีโอกาสเตรียมตัวสอบถามหรือแสดงความคิดเห็นได้โดยเต็มที่แต่มิได้บังคับโดยเด็ดขาดว่า ถ้าไม่แจ้งไปให้ผู้ถือหุ้นก่อนวันนัดประชุม 7 วันแล้ว การแจ้งดังกล่าวจะต้องเป็นโมฆะเสียเปล่า เพราะการนัดประชุมใหญ่ไม่จำต้องมีหนังสือแจ้งเพียงอย่างเดียวอาจทำโดยวิธีอื่นได้ เมื่อเป็นที่เห็นได้ว่าผู้ถือหุ้นทุกคนทราบกำหนดวันนัดประชุมใหญ่แล้ว แม้หนังสือแจ้งนัดประชุมใหญ่ไม่ได้แจ้งให้ทราบล่วงหน้าก่อน 7 วัน ก็เป็นคำบอกกล่าวแจ้งประชุมใหญ่โดยชอบ
แม้จะปรากฏว่าขณะที่ที่ประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้นมีมติแต่งตั้งจ. เป็นกรรมการนั้นจ. ยังดำรงตำแหน่งผู้ตรวจสอบบัญชีอยู่ก็ตาม แต่เมื่อต่อมาหลังจาก จ. ได้รับแต่งตั้งเป็นกรรมการแล้ว จ. ไม่เคยได้ตรวจสอบบัญชีของบริษัทแต่อย่างใด ทั้งได้ลาออกจากตำแหน่งผู้ตรวจสอบบัญชีในเดือนถัดไป ดังนี้ การแต่งตั้ง จ. เป็นกรรมการจึงไม่ขัดต่อกฎหมายและข้อบังคับของบริษัท
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นผู้ถือหุ้นและเป็นกรรมการบริษัท ส. จำกัด จำเลยซึ่งเป็นกรรมการด้วยกันได้จัดให้มีการประชุมใหญ่วิสามัญครั้งที่ 1/2520 ขึ้นโดยผิดกฎหมายและข้อบังคับของบริษัท โดยจำเลยออกหนังสือเชิญประชุมครั้งดังกล่าวให้ผู้ถือหุ้นทราบล่วงหน้ายังไม่ครบ 7 วันตามกฎหมาย มติที่ประชุมใหญ่วิสามัญครั้งที่ 1/2520 จึงไม่ชอบ และกรรมการที่จำเลยแต่งตั้งใหม่ เป็นผู้สอบบัญชีของบริษัทอยู่ จึงเป็นการมิชอบด้วยกฎหมายและข้อบังคับของบริษัท ขอให้เพิกถอนมติดังกล่าว
จำเลยให้การว่า เดิมได้มีหนังสือแจ้งวันนัดประชุมใหญ่ไปยังผู้ถือหุ้นฉบับหนึ่งแล้วแต่พิมพ์เดือนผิด บริษัทจึงได้แจ้งแก้ไขไปอีกฉบับหนึ่ง และปรากฏว่าได้มีผู้มาประชุมครบองค์ประชุม การประชุมใหญ่วิสามัญครั้งที่ 1/2520 จึงชอบด้วยกฎหมายการตั้งผู้สอบบัญชีของบริษัทเป็นกรรมการไม่ต้องห้ามตามกฎหมาย ขอให้ยกฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายว่า “ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1175 เป็นบทกฎหมายที่มุ่งประสงค์ให้มีการแจ้งให้ผู้ถือหุ้นทราบล่วงหน้าว่าบริษัทจะได้จัดให้มีการประชุมใหญ่ในกิจการใด ที่ใด เมื่อใด เพื่อผู้ถือหุ้นจะได้มีโอกาสเตรียมตัวสอบถามหรือแสดงความคิดเห็นได้โดยเต็มที่ แต่มิได้บังคับโดยเด็ดขาดว่า ถ้าไม่แจ้งไปให้ผู้ถือหุ้นก่อนวันนัดประชุม 7 วันแล้ว การแจ้งดังกล่าวจะต้องเป็นโมฆะเสียเปล่าเพราะการนัดประชุมใหญ่ไม่จำต้องมีหนังสือแจ้งเพียงอย่างเดียว อาจทำโดยวิธีอื่นได้ทั้งเมื่อผู้ถือหุ้นได้รับหนังสือแจ้งกำหนดนัดวันประชุมใหญ่ฉบับแรกแล้ว ต่างย่อมรู้ทันทีว่าได้มีการพิมพ์เดือนผิด และต่อมาจำเลยก็ได้มีหนังสือฉบับหลังแจ้งให้ผู้ถือหุ้นทราบกำหนดวันที่ถูกต้อง ครั้นถึงกำหนด โจทก์และผู้ถือหุ้นอื่น ๆก็ได้ไปประชุมกันโดยพร้อมเพรียงจึงเป็นที่เห็นได้ว่า ผู้ถือหุ้นทุกคนทราบกำหนดนัดวันประชุมใหญ่แล้ว หนังสือแจ้งนัดประชุมใหญ่ฉบับหลังแม้จะไม่ได้บอกกล่าวให้ทราบล่วงหน้าก่อน 7 วัน ก็เป็นคำบอกกล่าวแจ้งประชุมใหญ่โดยชอบ
แม้ข้อเท็จจริงจะปรากฏว่าขณะที่ที่ประชุมใหญ่ผู้ถือหุ้นมีมติแต่งตั้ง จ.เป็นกรรมการบริษัทนั้น จ.ยังดำรงตำแหน่งผู้ตรวจสอบบัญชีอยู่ก็ตาม แต่เมื่อข้อเท็จจริงปรากฏต่อมาว่าหลังจาก จ.ได้รับแต่งตั้งเป็นกรรมการแล้ว ไม่เคยได้ตรวจสอบบัญชีของบริษัทแต่อย่างใด ทั้งได้ลาออกจากตำแหน่งผู้ตรวจสอบบัญชีในเดือนถัดไปดังนี้ การแต่งตั้ง จ.เป็นกรรมการจึงไม่ขัดต่อกฎหมายและข้อบังคับของบริษัท
พิพากษายืน
