แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ประกาศภาษีเรือ จุลศักราช 1232 “ห้องที่โปลิศลาดตระเวน”
ย่อยาว
คดีเปนปัญหามาถึงศาลฎีกาว่า เรือนเช่าของจำเลยซึ่งอยู่ริมฝั่งคลองหัวลำโพงฝั่งตวันตกจะอยู่ในบริเวร”โปลิศลาดตระเวน” อันจะต้องเสียภาษีโรงร้านตามอัตรา ๑๒ ชัก ๑ กึ่งตามประกาศภาษีเรือจุลศักราช ๑๒๓๒ ฤาไม่
ฎีกาเห็นว่า คำว่า ” ท้องที่โปลิศลาดตระเวน”ที่มีตำรวจยืนยามประจำอยู่ ดังโจทย์จำเลยรับกันนั้น พอฟังได้ตามความหมายของประกาศภาษีเรือ เช่นเรือนโรงตึกซึ่งอยู่ริมถนนหลวงที่มีตำรวจยืนยามรักษา ก็ควรอยู่ในคำที่เรียกว่า “โปลิศลาดตระเวน” ฯ แต่คงไม่กินความกว้างถึงที่ใด ๆ ที่ตำรวจจะเข้าไปได้โดยไม่ต้องขออนุญาต แลในที่สุดศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ท้องที่โปลิศลาดตระเวนนั้น คือ ประเภทท้องที่ซึ่งมีตำรวจยืนยามประจำอยู่แน่ แลวินิจฉัยต่อไปว่า ฉะเพาะเรื่องนี้ ที่ของจำเลยไม่ได้มีตำรวจยืนยาม จึงเปนปัญหาว่า ที่ของจำเลยนี้จะสันนิษฐานน้อมเข้าไปในประเภทท้องที่ ซึ่งมีตำรวจยืนยามประจำได้ฤาไม่ ในข้อนี้ฎีกาวินิจฉัยว่า ตัวบทไม่ได้ความชัด ประกอบกับเหตุที่โจทย์ก็อธิบายไม่ได้ แลเคยเก็บ ๑๒ ชัก ๑ มาแต่ก่อน จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์ ให้ยกฟ้องโจทย์
