แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ป. กับพวกวิวาทกับ อ. กับพวก พวกของ ป. คนหนึ่งกระชากคอเสื้อ อ. แล้วอีกคนหนึ่งใช้ไม้ตี อ. พวกของ อ. จึงใช้ไม้และตะหลิวเหล็กเข้าช่วยเหลือมิให้ ป. กับพวกทำร้าย อ. ต่อไป จึงเกิดชุลมุนต่อสู้กัน ป. ฉวยได้มีดหั่นเนื้อสุกรที่วางอยู่ใกล้ที่เกิดเหตุแล้ว ใช้มีดนั้นฟัน อ. ในระหว่างชุลมุนกันนั้นเป็นบาดแผลสาหัส 4 แผลกะโหลกศีรษะแตกทำให้สมองเสีย แผลที่ไหล่ขวาลึกถึงกระดูก และกระดูกปลายนิ้วก้อยขาด เช่นนี้ ป. กับพวกไม่มีเจตนาฆ่า แต่มีเจตนาเพียงทำร้าย อ.
ย่อยาว
คดี ๓ สำนวนนี้ศาลรวมพิจารณาพิพากษาสำนวนแรก อัยการโจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษนายเป๋งลักจำเลยในข้อหาพยายามฆ่านายเอี๋ยว ฯลฯ สำนวนที่ ๓ อัยการโจทก์ฟ้องว่านายไกรกับพวก (จำเลยที่ ๑ ถึงที่ ๔ และนายเป๋งลัก) ฝ่ายหนึ่ง กับนายเอี๋ยวกับพวก (จำเลยที่ ๕ ถึงที่ ๗) อีกฝ่ายหนึ่งสมัครใจต่อสู้กัน โดยมีอาวุธ และทะเลาะด่าท้าทายกันอย่างอื้ออึงในทางสาธารณะ ทั้งสองฝ่ายได้รับอันตรายถึงบาดเจ็บและบาดเจ็บสาหัสขอให้ลงโทษจำเลยทั้งเจ็ดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙๙, ๓๗๒ และริบของกลาง ส่วนสำนวนที่ ๒ นายเอี๋ยวเป็นโจทก์ฟ้องนายไกรกับพวกขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๘๐, ๒๙๗ และ ๘๓ ซึ่งศาลไต่สวนมูลฟ้องแล้ว สั่งประทับฟ้อง
จำเลยทั้ง ๓ สำนวนให้การปฏิเสธทุกคน
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า นายเป๋งลัก นายไกร นายเป๋งซ้ง นายเป๋งซิมมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๘๘, ๘๐, ๘๓ และมาตรา ๓๗๒ นายเปี๊ยกมีความผิดตามมาตรา ๒๙๕, ๓๗๒, ๘๓ ให้ลงโทษจำเลยดังกล่าวแต่ละคน ตามบทหนัก โดยลงโทษนายเป๋งลัก นายไกรนายเป๋งซิม ตามมาตรา ๒๘๘ ประกอบมาตรา ๒๘๘ ประกอบมาตรา ๘๐, ๘๓ และให้ลงโทษนายเปี๊ยกจำเลยตามมาตรา ๒๙๕, ๘๓ นายเป๋งลักอายุ ๑๘ ปี ลดมาตราส่วนโทษให้ ๑ ใน ๓ ตามมาตรา ๗๖ คงจำคุก ๘ ปี นายเป๋งซิมจำเลยอายุ ๑๗ ปี ลดมาตราส่วนโทษกึ่งหนึ่งตามมาตรา ๗๕ คงจำคุก ๖ ปี ให้จำคุกนายไกรนายเป๋งซ้งจำเลยคนละ ๑๒ ปี ให้ลงโทษจำคุกนายเปี๊ยกจำเลย ๑ ปี ให้ยกฟ้องโจทก์เกี่ยวกับนายเอี๋ยวนายเว่งและนางเง็กของกลางฟังไม่ชัดว่าใช้กระทำผิด ให้คืนเจ้าของ คำขออื่น ๆ ของโจทก์และฝ่ายนายเอี๋ยวนอกจากนี้ให้ยก
นายเป๋งลักนายไกรนายเป๋งซ้งและนายเปี๊ยกอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า นายเป๋งลักนายไกรนายเป๋งซ้งและนายเป๋งซิมจำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๙๕, ๒๙๗, ๘๓ และ ๓๗๒ แต่ให้ลงโทษตามมาตรา ๒๙๗ ซึ่งเป็นบทหนักตามมาตรา ๙๐ แต่นายเป๋งลักอายุ ๑๘ ปี ลดมาตราส่วนโทษให้ ๑ ใน ๓ ตามมาตรา ๗๖ แล้วให้จำคุก ๖ ปี นายเป๋งซิม อายุ ๑๗ ปี ลดมาตราส่วนโทษให้กึ่งหนึ่ง แล้วให้จำคุก ๑ ปี ให้จำคุกนายไกร นายเป๋งซ้งคนละ ๒ ปี และให้ยกฟ้องเฉพาะนายเปี๊ยกนอกจากที่แก้นี้แล้วคงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
อัยการโจทก์ นายเอี๋ยวโจทก์ นายเป๋งลักนายไกรนายเป๋งซ้งและนายเป๋งซิมจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังข้อเท็จจริงว่า สุกรของนายเป๋งลักจำเลยกับพวกได้เข้าไปในบ้านของนายเอี๋ยว นายเอี๋ยวได้ด่าขึ้น นายเป๋งลักจึงท้าให้นายเอี๋ยวมาสู้กัน เมื่อไล่สุกรไปโรงฆ่าสัตว์แล้วนายเป๋งลักกับพวกเดินกลับมาผ่านบ้านนายเอี๋ยวแล้วเกิดทะเลาะด่าทอกับพวกนายเอี๋ยว นายไกรกระชากคอเสื้อแล้วนายเป๋งซ้งใช้ไม้ตีนายเอี๋ยว นายเว่งและนางเง็กบิดาและพี่สาวนายเอี๋ยวได้เข้าขัดขวาง ใช้ไม้และตะหลิวเหล็กทำร้ายนายเป๋งลักกับพวกเพื่อมิให้ทำร้ายนายเอี๋ยวจึงเกิดชุลมุนต่อสู้กัน นายเป๋งลักได้เอามีดหั่นเนื้อสุกรที่วางอยู่ใกล้ที่เกิดเหตุมาใช้พันนายเอี๋ยวเป็นบาดแผลสาหัส ๔ แผล แผลที่ ๑ ที่กลางศีรษะยาวประมาณ ๑๔ เซนติเมตร ลึกถึงกะโหลกศีรษะแผลที่ ๒ ที่กลางศีรษะยาว ๑๔ เซนติเมตร ลึกทำให้กะโหลกศีรษะแตกออกเป็นชิ้นใหญ่ทำให้สมองเสีย แผลที่ ๓ ที่หัวไหล่ขวายาวประมาณ ๑๘เซนติเมตร ลึกถึงกระดูก แผลที่ ๔ ที่ปลายนิ้วก้อยซ้ายกระดูกขาดแต่นายเป๋งลักฟันนายเอี๋ยวในระหว่างชุลมุนกันในระหว่างนายเว่งนางเง็กได้ช่วยเหลือนายเอี๋ยวอยู่จนทำให้พวกนายเป๋งลักต่างได้รับบาดเจ็บด้วยจึงวินิจฉัยว่า ที่จำเลยทั้งสี่ (นายเป๋งลักนายไกรนายเป๋งซ้งและนายเป๋งซิม) ได้ร่วมทำร้ายนายเอี๋ยวนั้น จำเลยทั้งสี่มิได้มีเจตนาที่จะทำร้ายนายเอี๋ยวโดยเจตนาฆ่าให้ตาย การกระทำของจำเลยทั้งสี่ จึงเป็นผิดเพียงฐานทำร้ายร่างกายนายเอี๋ยวบาดเจ็บสาหัส
พิพากษายืน
