แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ศาลเดิมอนุญาตให้จำเลยแก้คำให้การได้หรือไม่อยู่ในดุลยพินิจของศาลไม่ใช่ปัญหาข้อกฎหมาย
หน้าที่นำสืบ เมื่อจำเลยปฏิเสธโจทก์ต้องนำสืบก่อน ประเด็นข้อใดที่มิได้โต้เถียงกันมาแต่ศาลล่างจะมาเถียงชั้นฎีกาไม่ได้
ย่อยาว
คดีเรื่องนี้โจทก์เรียกเงินประกันตัวกับเงินที่ฝากและเงินเดือน
ศาลเดิมแลศาลอุทธรณ์ยกฟ้องโจทก์
โจทก์เป็นคนบังคับอังกฤษคู่ความฎีกาได้แต่ข้อกฎหมายเท่านั้น
โจทก์ฎีกาเป็นข้อกฎหมายขึ้นมา ๓ ข้อ คือ ๑. ศาลเดิมอนุญาตให้จำเลยแก้คำให้การตรงกันข้ามกับที่ให้การไว้เดิมนั้นไม่ชอบด้วย พ.ร.บ. วิธีพิจารณาความแพ่ง ม. ๒๔ ๒. จำเลยอ้างว่าได้ชำระหนี้เสร็จแล้ว แต่ไม่มีหลักฐานศาลควรให้จำเลยสืบก่อน ศาลล่างกลับสั่งให้โจทก์สืบก่อนนั้นไม่ชอบ ๓. ประเด็นที่ว่าจำเลยชำระหนี้กว้าง ๆ ชำระหนี้โดยวิธีใด เมื่อใด มากน้อยเท่าใด ไม่เป็นประเด็นอันชอบที่จำเลยจะนำสืบหักล้างหลักฐานโจทก์ได้ ฝ่ายโจทก์มีเอกสารและนำสืบว่าจำเลยยังไม่ได้ชำระหนี้ จำเลยต้องรับผิดตป.พ.พ.ม.ม ๕๗๕ – ๕๗๗
ฎีกาตัดสินว่าตามฎีกาข้อ ๑. การที่ศาลอนุญาตให้จำเลยแก้คำให้การหรือไม่นั้นอยู่ในดุลยพินิจของศาล ไม่ใช่ปัญหากฎหมาย ในข้อ ๒. เมื่อศาลอนุญาตให้จำเลยแก้คำให้การและจำเลยปฎิเสธความรับผิด หน้าที่ของโจทก์ต้องนำสืบก่อนจึงเป็นการชอบแล้ว ส่วนในข้อ ๓. โจทก์มิได้โต้เถียงมาแต่ชั้นศาลล่างจะมาคัดค้านในชั้นฎีกาไม่ได้ ให้ยกฎีกาโจทก์เสีย
