แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์อ้างโฉนดที่ดิน ซึ่งอยู่ในความครอบครองของโจทก์เป็นพยานและโจทก์ยังอ้างโฉนดฉบับเดียวกันจากสำนักงานที่ดินอีก ดังนี้ถือว่าเป็นเอกสารซึ่งอยู่ในความครอบครองของบุคคลภายนอก จึงไม่จำเป็นต้องส่งสำเนาให้อีกฝ่ายหนึ่ง ตาม ป.วิ.พ. มาตรา 90 (2) รับฟังเป็นพยานหลักฐานได้
ย่อยาว
คดี ๒ สำนวน นี้ พิจารณาพิพากษารวมกัน โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากที่พิพาทและเรียกค่าเสียหาย
จำเลยต่อสู่ว่า จำเลยได้ครอบครองที่พิพาทโดยอำนาจปรปักษ์ติดต่อกันมาเกิน ๑ ปี จำเลยได้กรรมสิทธิ และฟ้องแย้งขอให้ศาลแสดงว่าที่พิพาท เป็นของจำเลย
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากที่พิพาท และให้ยกฟ้องแย้งและให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย ๒,๘๐๐ บาท แทนโจทก์
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ได้อ้างโฉนดที่ ๕๖๔๐ ซึ่งอยู่ที่โจทก์แล้ว โจทก์ยังอ้างโฉนดฉบับเดียวกันจากสำนักงานที่ดินจังหวัดชลบุรี ซึ่งเจ้าพนักงานที่ดินได้คัดสำเนาส่งศาล เป็นเอกสารซึ่งอยู่ในความครอบครอง ของบุคคลภายนอก โจทก์ไม่จำต้องคัดสำเนาส่งให้จำเลยตาม ป.วิ.พ. มาตรา ๙๐ (๒) รับฟังเป็นพยานหลักฐานได้
พิพากษายืน
