แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เมื่อสัญญาเช่าสิ้นสุดลงก่อนใช้ พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่า ฯ พ.ศ. 2489 และ 2490 แล้ว การที่อยู่ต่อมาย่อมเป็นการอยู่โดยละเมิด จะอ้าง พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ ทั้ง 2 ฉบับมาคุ้มครองหาได้ไม่
ตึก 2 เลขที่ซึ่งอยู่ติดต่อกันแต่ฟ้องของโจทก์และสัญญาท้ายฟ้องซึ่งระบุสิ่งของซึ่งมีอยู่ในตึกรายนี้แยกเป็นคนละตึก แสดงว่าตึก 2 เลขหมายเป็นเคหะ ไม่มีข้อความใด ๆ ที่แสดงว่าเป็นเคหะเดียวกัน แม้ตึกรายนี้ติดต่อกัน ทำสัญญาฉบับเดียวกัน และกำหนดค่าเช่ารวมกัน ก็มิใช่แสดงว่าตึกที่เช่าเป็นเคหะเดียวกันเสมอไป เมื่อโจทก์แสดงไม่ได้ว่าตึกที่เช่าเป็นเคหะเดียว และมีค่าเช่าเกิน 40 บาทแล้ว ก็ต้องตกอยู่ในความคุ้มครองแห่ง พระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ 2486 มาตรา 5.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากห้องเช่า ๔ คูหา หมายเลข ๒๘/๑๑๔, ๓๐/๑๑๓, ๔๒/๑๐๗, ๑๒/๕๒ จำเลยให้การต่อสู้ว่าได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน ศาลชั้นต้นเห็นว่าห้องเลขที่ ๒๘/๑๑๔, ๓๐/๑๑๓, ๑๒/๕๒ จำเลยใช้เป็นที่อยู่อาศัย ได้รับความคุ้มครองจาก พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ ส่วนห้องเลขที่ ๔๒/๑๐๗ ไม่มีสภาพเป็นที่อยู่อาศัย ไม่ได้รับความคุ้มครองจาก พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าในภาวะคับขัน พิพากษาขับไล่จำเลยออกจากห้องเลขที่ ๔๒/๑๐๗ กับขอให้ชำระค่าเช่าจนกว่าจะออกจากห้องที่เช่า นอกนั้นยกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์, จำเลยฎีกา
สำหรับฎีกาของจำเลยนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า สัญญาเช่าห้องเลขที่ ๔๒/๑๐๗ สิ้นสุดลงก่อนใช้ พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ พ.ศ.๒๔๘๙, ๒๔๙๐ แล้ว การที่จำเลยอยู่ต่อมาเป็นการอยู่โดยละเมิด จะอ้าง พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ ทั้ง ๒ ฉบับมาคุ้มครองไม่ได้
สำหรับฎีกาของโจทก์ที่ว่า ตึกเลขที่ ๒๘/๑๑๔ กับ ๓๐/๑๑๓ ตึก ๒ เลขที่นี้ติดต่อเป็นเคหะเดียวกัน และทำสัญญาฉบับเดียวกัน มีอัตราค่าเช่าเดือนละ ๔๒ บาท จึงไม่ได้รับความคุ้มครองตาม พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ ศาลฎีกาเห็นว่า พ.ร.บ.ควบคุมค่าเช่าฯ ๒๔๘๖ มาตรา ๕ บัญญัติให้ความคุ้มครองการเช่าเคหะซึ่งมีอัตราค่าเช่าไม่เกินเดือนละ ๔๐ บาท สำหรับเคหะหนึ่ง แต่ในคดีนี้ตามฟ้องของโจทก์และสัญญาซึ่งระบุสิ่งของซึ่งมีอยู่ในตึกรายนี้แยกออกเป็นคนละตึก แสดงว่าตึก ๒ หมายเลขนี้เป็น ๒ เคหะ ไม่มีข้อความใด ๆ ที่แสดงว่าเป็นเคหะเดียวกันเลย ข้อที่ว่าตึกรายนี้ติดต่อกัน ทำสัญญาฉบับเดียวกัน และกำหนดค่าเช่ารวมกัน มิใช่เป็นข้อแสดงว่าตึกที่เช่าเป็นเคหะเดียวกันเสมอไป เมื่อโจทก์ไม่แสดงว่า ตึกที่เช่าเป็นเคหะเดียวและมีค่าเช่าเกิน ๔๐ บาทแล้ว โจทก์ไม่มีทางชนะคดี
พิพากษายืน
