แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
จำเลยเปนณี่เขา เขาเอาตั๋วมาทวงเงินที่จำเลย จำเลยถามว่าเอาตั๋วมาฤาเปล่า โจทย์บอกว่าเอามา จำเลยบอกว่าเอามาให้จำเลย ๆ จะเอาเงินให้ โจทย์ก็เอาตั๋วให้จำเลย ๆ ได้ตั๋วแล้วก็เดินเข้าไปในห้องประเดี๋ยวกลับออกมา โจทย์พูดขอเงิน จำเลยว่าให้คนอื่นไปแล้ว ที่สุดจำเลยก็ไม่ใช้เงินแลไม่คืนตั๋วให้โจทย์ ศาลฎีกาเห็นว่าโจทย์มีความหลงเชื่อด้วยถ้อยคำแลกริยาทุจจริตของจำลยหลอกให้โจทย์ส่งหลักฐานใบยืมเงินให้จำเลยไปได้สมความประสงค์ของจำเลยแล้ว คดีต้องเข้าบทมาตรา ๓๐๔
