แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ที่ดิน ชื่อในโฉนด ยอมให้ปกครองจนเกิน 9,10 ปี
ย่อยาว
ที่นาเปนของ บ. บ.ให้ น.บุตร์ซึ่งเปนสามีจำเลยรังวัดแทน น.รังวัดใส่ชื่อในโฉนดเสียแต่ผู้เดียว บ.ทราบไม่มีความพอใจ จึงไปเชิญบาตหลวง บ.มาจัดการแบ่งให้แก่บรรดาบุตร์ ๖ คน คนๆ ละส่วน แลมอบโฉนดให้บาตหลวงรักษาไว้เปนกลาง ต่อมา บ. ตาย แลบุตร์ของ บ. ต่างได้เข้าปกครองที่ดินเปนส่วนเปนสัด ภายหลังบุตร์ บ. ๓ คนขายที่ดินให้โจทย์ ต่อมา น.ตาย จำเลยไปขอรับโฉนดจากบาตหลวงว่าจะเอาไปโอนฉะเพาะส่วนแบ่งของสามีจำเลย แล้วไปร้องขอรับมรฎกที่ดินทั้งโฉนด โจทย์จึงไปอายัติโฉนดไว้ แลมาฟ้องขอแบ่งตามที่ได้ปกครองมา
ศาลจังหวัดสุพรรณบุรีตัดสินว่า บ.รู้แล้วยอมปล่อยให้ น. มีชื่อในโฉนดต่อมาไม่ถอนชื่อออกต้องถือว่า น. เปนเจ้าของ ให้ยกฟ้องโจทย์
ฎีกาตัดสินว่า ที่ น.ลอบเอาชื่อของตนลงในโฉนดนั้นเปนการผิดความประสงค์ของ บ. บ.จึงได้เชิญบาตหลวงมาจัดการแบ่งที่ดินให้แก่บรรดาบุตร์ แลมอบโฉนดให้บาตหลวงรักษาไว้ เพื่อกันความทุจริตของ น. อีกชั้นหนึ่ง น.ก็ยินยอมมิได้คัดค้านอีกประการหนึ่งบุตร์ของ บ.รวมทั้งโจทย์ได้ปกครองมาเกิน ๙,๑๐ ปีแล้ว โจทย์มีกรรมสิทธิตามที่ปกครอง ให้แบ่งแยกโฉนดให้โจทย์
