แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทฟ้องกล่าวว่าจำเลยมีกะบือไม่มีตั๋วรูปพรรนไว้ไนครอบครองโดยสแดงไห้เห็นความบริสุทธิ์ไม่ได้ เช่นนี้เปนฟ้องที่ไม่ชอบด้วยกดหมาย เพราะไม่ได้กล่าวว่ากะบือเหล่านั้นมีขนาดหรือลักสนะต้องตามกดหมายบัญญัติไห้ทำตั๋วพิมพ์รูปพรรนซึ่งเปนองค์สำคันแห่งความผิด
ย่อยาว
โจทฟ้องขอไห้ลงโทสจำเลยถานรับของโจรและถานมีกะบือไม่มีตั๋วรูปพรรนไว้ไนครอบครองโดยสแดงไห้เห็นความบริสุทธิ์ไม่ได้
จำเลยไห้การปติเสธ
สาลชั้นต้นพิจารนาแล้วพิพากสาว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา ๓๒๑ และพ.ร.บ.สัตว์พาหนะ ๒๔๘๒ มาตรา ๓๐ จึงพิพากสาลงโทสตามบทที่หนักจำคุกจำเลยคนละ ๑ ปีตามมาตรา ๓๒๑
โจทจำเลยอุธรน์ สาลอุธรน์พิพากสากลับไห้ยกฟ้องโจท.
โจทดีกา สาลดีกาเห็นว่าไนข้อรับของโจรนั้น โจทสืบไม่สมจึงเปนอันตกไปส่วนความผิดตามพ.ร.บ. สัตว์พาหนะนั้นสาลดีกาพร้อมกันปรึกสาเห็นว่า ไนฟ้องของโจทมิได้บันยายว่ากะบือเหล่านั้นมีขนาดหรือลักสนะต้องตามที่กดหมายบัญญัติไห้ทำตั๋วพิมพ์รูปพรรนอันเปนข้อเท็ดจิง ซึ่งเปนเหตุนำมาซึ่งความผิดที่กล่าวหา ฟ้องของโจทจึงบกพร่อมไม่ชอบด้วยมาตรา ๑๕๘ (๕ ) ประมานกดหมายวิธีพิจารนาความอาญา สาลอุธรน์พิพากสาไว้ชอบแล้ว จึงพิพากสายืนตาม.
