แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยยิงปืนขู่ขวัญผู้ร้ายที่เข้ามาลักกระบือของจำเลยเพื่อให้ผู้ร้ายทิ้งทรัพย์ กะสุน++ถูกผู้ร้ายถึงตาย เรียกว่าจำเลยทำการป้องกันทรัพย์สมควรแก่เหตุไม่มีโทษ
ย่อยาว
ได้ความว่าในคืนเกิดเหตุ ส. กับพวกได้ไปเปิดคอก เพื่อจะลักกระบือจำเลย ๆ รู้สึกตัวคนร้ายทั้ง ๓ วิ่งหนี จำเลยถือปืนไล่ไปประมาณ ๑๕ วา จึงยิงไปนัดหนึ่ง ถูก ส. ถึงแก่ความตาย
ศาลขั้นต้นและศาลอุทธรณ์พิพากษาลงโทษจำเลยตามกฎหมายอาญา ม.๒๔๙
ศาลฎีกาตัดสินว่า เรื่องนี้ไม่ปรากฏว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าผู้ร้ายให้ตาย เป็นแต่เมื่อรู้สึกตัวว่ามีผู้ร้ายมาลักกระบือ ก็ฉวยปืนลงจากเรือนไล่คนร้ายไปกับเพื่อนบ้าน เวลานั้นเดือนมือ จำเลยไม่มีโอกาศจะรู้ว่าผู้ร้ายได้ลักกระบือหรือสิ่งใดไปบ้าง และจะมีอาวุธปืนมาด้วยหรือไม่ และจำเลยเคยถูกผู้ร้ายลักทรัพย์มาก่อน จึงยิงปืนไปนัดหนึ่งเพื่อขู่ขวัญผู้ร้าย เพื่อให้ผู้ร้ายทิ้งทรัยพย์ (ถ้าหากว่าผู้ร้ายได้ลักพาไป) อนึ่งบ้านจำเลยก็อยู่ในที่เปลี่ยว มีการลักกกระบือชุกชุม ก็อยู่ในที่เปลี่ยว มีการลักกระบือกันชุกชุม การกระทำของจำเลยจัดว่า เป็นการป้องกันทรัพย์พอสมควรแก่เหตุ หาโทษมิได้ ให้ยกฟ้องโจทก์ปล่อยตัวจำเลยไป
