แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้เอาประกันชีวิตถูกงูพิษกัดถึงตายโดยบังเอิญนั้น นับว่าเป็นอุบัติเหตุตามความหมายของคำว่าอุบัติเหตุแห่งข้อสัญญาที่ว่า “ต้องเป็นเหตุเนื่องมาจากร่างกายของผู้เอาประกันถูกบาดเจ็บอย่างรุนแรงจากสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกโดยบังเอิญและปราศจากเจตนาของผู้มีส่วนกระทำให้เกิดเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น” แล้วผู้รับประกันชีวิตจึงต้องรับผิด.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า นายเผื่อน สุขสำราญ ได้ประกันชีวิตไว้กับบริษัทจำเลยแบบคุ้มครองอุบัติเหตุ ๑๐,๐๐๐ บาท ต่อมานายเผื่อนถูกงูพิษกัดโดยบังเอิญถึงแก่ความตาย โจทก์ถือว่าเป็นอุบัติเหตุซึ่งจำเลยจะต้องใช้เงินค่าประกันให้โจทก์ซึ่งเป็นภริยาและบุตรขอให้ศาลบังคับ
จำเลยให้การว่า การถูกงูพิษกัดตายไม่ใช่อุบัติเหตุตามความหมายในเงื่อนไขของกรมธรรม์ประกันชีวิต
ศาลชั้นต้นเห็นว่า การตายของนายเผื่อนเป็นอุบัติเหตุ ให้บริษัทจำเลยใช้เงิน
บริษัทจำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
บริษัทจำเลยฎีกา
ศาลฎีกาพิจารณาข้อ ๖ แห่งสัญญาซึ่งบรรยายความหมายของคำว่าอุบัติเหตุไว้ว่า “ต้องเป็นเหตุเนื่องมาจากร่างกายของผู้เอาประกันถูกบาดเจ็บอย่างรุนแรงจากสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกโดยบังเอิญ และปราศจากเจตนาของผู้มีส่วนกระทำให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น” แล้ว เห็นว่า การที่นายเผื่อนถูกงูพิษกัดถึงตายนั้น นายเผื่อนได้ตายโดยถูกบาดเจ็บอย่างรุนแรงจากสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอกโดยบังเอิญ และไม่มีผู้ใดมีเจตนากระทำขึ้น จึงนับว่าเป็นอุบัติเหตุตามความหมายของเงื่อนไขการประกันแล้ว
ข้อที่จำเลยฎีกา คำว่า “และปราศจากเจตนาของผู้มีส่วนกระทำให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้น” หมายความว่าต้องมีบุคคลกระทำให้เหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นโดยไม่เจตนา ถ้าไม่มีบุคคลใดกระทำ ก็ไม่ใช่อุบัติเหตุตามความหมายของข้อนี้ นั้นศาลฎีกาเห็นว่า จะแปลเช่นนั้นไม่ได้ เพราะเหตุการณ์อาจเกิดขึ้นโดยบังเอิญไม่มีผู้ใดกระทำเลยก็ได้ ซึ่งนับว่าเป็นอุบัติเหตุเหมือนกัน เช่น มีสิ่งใดพลัดตกถูกศีรษะผู้เอาประกันโดยบังเอิญ ทำให้ถึงแก่ความตาย ดังนี้ ถ้าจะแปลตามที่จำเลยอ้างก็ไม่เป็นอุบัติเหตุ เพราะไม่มีผู้ใดทำให้สิ่งนั้นตกลงมา จึงเห็นได้ว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นจะมีบุคคลใดกระทำหรือไม่ ไม่สำคัญ ข้อสำคัญอยู่ที่ว่าเหตุการณ์นั้นได้เกิดขึ้นโดยไม่มีผู้ใดเจตนากระทำก็พอแล้ว เงื่อนไขและข้อยกเว้นแห่งการประกันของจำเลยมีข้อความจำกัดความรับผิดไว้มากมายอยู่ร้าย จะให้แปลความหมายจำกัดให้เป็นผลร้ายแก่ผู้เอาประกันอีกหาชอบไม่
พิพากษายืน
