แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คนหนึ่งถือโฉนดคนหนึ่งปกครองที่ละทิ้ง
ย่อยาว
ที่ดินมรฏกของบิดา โจทย์จำเลยได้ปกครองมาด้วยกัน ๒ ปี แล้วโจทย์ไปอยู่ที่อื่นแลเอาโฉนดสำหรับที่มีชื่อ พ.ผู้บิดาของโจทย์จำเลยด้วยกันไปด้วย จำเลยปกครองที่มาฝ่ายเดียว แลนำความไปแจ้งต่อเจ้าพนักงานว่า โฉนดเดิมหาย เจ้าพนักงานออกใบแทนโฉนดให้จำเลย กาลล่วงมา ๑๐ ปีเศษ โจทย์กลับเข้ามาทำในที่รายนี้อีก ฝ่ายจำเลยห่วงห้ามโจทย์รู้ว่าจำเลยได้รับโฉนดใหม่แล้วโจทย์เข้าใจว่าโฉนดที่ถืออยู่ใช้ไม่ได้ จึงทิ้งแล้วต่อมาในปีเดียวกันนั้นกลับมาฟ้องขอแบ่งที่
ฎีกาตัดสินว่า กิริยาที่โจทย์ไปเสียจากที่ดินโดยมิได้แสดงเหตุผลอย่างใดจนเกิน ๙ ปี ประการหนึ่ง แลที่โจทย์รู้สึกว่าโฉนดที่ตนยึดถืออยู่ใช้ไม่ได้ ถึงแก่ทิ้งเสียอีกอย่างหนึ่ง ทำให้เห็นว่าโจทย์ละทิ้งที่นี้ย่อมหมดกรรมสิทธิ ให้ยกฟ้องโจทย์
