แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ย่อยาว
ว.กับ ร.ได้นำตั๋วพิมพ์รูปพรรณกับกระบือไปขอโอนขายต่อกรมการอำเภอ ในตั๋วพิมพ์รูปพรรณมีรอยขูดแก้ตกเติมหลายแห่ง แลมีชื่อ ม. เปนเจ้าของกระบือ ร.บอกว่าตนชื่อ ม. ทางพิจารณาปรากฎว่า ว. ได้ยืมตั๋วพิมพ์นี้มาจาก ม. แลกระบือเปนของ อ.อีกคนหนึ่งซึ่ง ว. ได้รับมอบหมายจากกรมการอำเภอให้รักษาไว้ชั่วคราว ศาลล่างทั้ง ๒ ปฤกษาต้องกัน ให้ลงโทษจำเลยฐานใช้หนังสือสำคัญปลอมตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๒๒๔
ศาลฎีกาเห็นว่าแม้โจทย์ไม่มีประจักขพยานก็ดี แต่หลักฐานเท่าที่โจทย์นำสืบ แสดงให้เห็นว่าตั๋วนี้ได้มีรอยขูดแก้ในระหวางที่อยู่กับจำเลยแลจำเลยได้นำออกใช้แล้ว จึงตัดสินทับสัตย์ศาลล่าง
