แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาทั้งหมดของจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุก 8 เดือน และศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 จึงไม่รับฎีกาจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยเป็นทั้งปัญหาข้อกฎหมายและข้อเท็จจริงซึ่งจำเลยมีสิทธิฎีกาได้ตามกฎหมาย โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 65)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าไม้ พ.ศ. 2484 มาตรา 69 วรรคสอง ประกอบมาตรา 70 มาตรา 74,74 ทวิ ฯลฯ จำคุก 1 ปี ผิดตามพระราชบัญญัติขนส่งทางบกพ.ศ. 2522 มาตรา 71,85,148 ปรับ 18,000 บาท รวมจำคุก 1 ปีปรับ 18,000 บาท คำให้การของจำเลยเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาลดโทษให้หนึ่งในสามคงจำคุกจำเลย 8 เดือน ปรับ 12,000 บาท ฯลฯ
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 63)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 65)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ศาลล่างทั้งสองฟังว่าจำเลยรับจ้างขนไม้ของกลางโดยรู้ว่าเป็นไม้ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย การที่จำเลยฎีกาว่าพยานหลักฐานของโจทก์จำเลยแสดงให้เห็นว่า จำเลยไม่ทราบว่าไม้ของกลางเป็นของไม่ชอบด้วยกฎหมาย จึงเป็นการโต้เถียงในข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ที่ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาของโจทก์นั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง
