แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีต้องห้ามฎีกาจึงไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายว่า จำเลยออกเช็คให้โจทก์ยึดถือไว้แทนสัญญากู้เพื่อประกันหนี้เงินยืมเท่านั้นไม่ประสงค์จะใช้เช็คผูกพันเพื่อชำระหนี้ จำเลยจึงไม่มีความผิดตามฟ้อง โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 86)โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3
ศาลชั้นต้นไต่สวนมูลฟ้องแล้ว เห็นว่า คดีมีมูล ให้ประทับฟ้องไว้พิจารณา
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. 2497 มาตรา 3จำคุก8 เดือน
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 79)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 86)
คำสั่ง
ฎีกาของจำเลยที่ว่า จำเลยออกเช็คเพื่อเป็นประกันหนี้เงินยืมไม่ประสงค์ให้ผูกพันเพื่อชำระหนี้ และข้อเท็จจริงแสดงว่า โจทก์รู้อยู่แล้วว่าจำเลยไม่มีเงินในขณะออกเช็คจำเลยจึงไม่มีความผิดตามฟ้องเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้วยกคำร้อง
