แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า เป็นการฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงมิใช่ข้อกฎหมายดังที่จำเลยอ้าง จึงไม่รับเพราะต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218จำเลยที่ 1 เห็นว่า คดีนี้ไม่มีประจักษ์พยาน คดีโจทก์น่าสงสัยคำให้การชั้นสอบสวนและคำซัดทอดจะนำมาลงโทษจำเลยไม่ได้ อันเป็นข้อกฎหมาย ฎีกาทั้งหมดของจำเลยที่ 1 เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายโปรดรับฎีกาของจำเลยที่ 1 ด้วย
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 137)
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนว่า จำเลยที่ 1 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 335(1)(7)(8)(12) และวรรคสาม จำคุก 5 ปีคำให้การเมื่อถูกจับกุมและในชั้นสอบสวนเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาลดโทษให้หนึ่งในสี่ คงจำคุก 3 ปี 9 เดือน ฯลฯ
จำเลยที่ 1 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับดังกล่าว(อันดับ 136)
จำเลยที่ 1 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 137)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว เห็นว่าฎีกาของจำเลยที่ 1 ฎีกาดุลพินิจในการรับฟังพยานของศาลล่างทั้งสองศาลเป็นปัญหาข้อเท็จจริงศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาชอบแล้วยกคำร้อง
