แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรกไม่รับฎีกาของจำเลย
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 56โปรดมีคำสั่งรับรอง ฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 58)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357 วรรคแรก ที่แก้ไขแล้วจำคุก 4 ปี จำเลยให้การรับสารภาพหลังจากสืบพยานโจทก์เสร็จแล้ว เป็นประโยชน์ต่อการพิจารณาบ้าง ลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจำคุกจำเลย 2 ปี 8 เดือน ส่วนข้อหาอื่นให้ยก
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ลดมาตราส่วนโทษให้จำเลยหนึ่งในสาม คงจำคุก 2 ปี 8 เดือน จำเลยให้การรับสารภาพหลังสืบพยานโจทก์เสร็จแล้วเป็นประโยชน์แก่การพิจารณาบ้างลดโทษให้หนึ่งในสาม คงจำคุก 1 ปี 9 เดือน 10 วันนอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 57)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 58)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยฎีกาโต้แย้งคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ที่ไม่รอการลงโทษแก่จำเลย และฎีกาขอให้ศาลฎีการอการลงโทษเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามมิให้ฎีกา ศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาชอบแล้ว ยกคำร้อง
