แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่าฎีกาข้อ 2 ย่อหน้าแรกเป็นปัญหาข้อกฎหมายที่มิได้ยกขึ้นว่ากันมาแล้วในศาลชั้นต้น และฎีกาข้อ 2 ย่อหน้าสองเป็นฎีกาปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 วรรคแรก จึงไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 2
จำเลยที่ 2 เห็นว่า ฎีกาข้อ 2 ย่อหน้าแรก ที่ว่า การกระทำของจำเลยที่ 2 ไม่เป็นการกระทำผิดกฎหมาย และถือไม่ได้ว่าจำเลยที่ 2 ได้ร่วมกระทำผิดกับจำเลยที่ 1 เป็นข้อกฎหมายอันเกี่ยว กับความสงบ แม้จำเลยที่ 2 มิได้ยกขึ้นว่ากล่าวกันในชั้นอุทธรณ์ ก็ไม่ต้องห้ามฎีกา และคดีของจำเลยไม่ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงโปรดมีคำสั่งรับฎีกาของจำเลยที่ 2ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 90)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ 1 ที่ 2 มีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 141 ลงโทษจำเลยที่ 1 ปรับ 4,000 บาท จำเลยที่ 2 จำคุก 6 เดือน กระทงหนึ่ง ผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 142 ลงโทษจำเลยที่ 1 ปรับ 6,000 บาทจำเลยที่ 2 จำคุก 6 เดือน กระทงหนึ่ง ผิดตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ. 2469 มาตรา 27 ให้ปรับจำเลยที่ 1 ที่ 2 รวมเป็นเงินสี่เท่าของราคาของรวมค่าอากรเข้าด้วยเป็นเงิน148,899,935.24 บาท และจำเลยที่ 2 จำคุก 1 ปีด้วย อีกกระทงหนึ่งลงโทษทุกกรรมเป็นกระทงความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 91รวมปรับจำเลยที่ 1 เป็นเงิน 10,000 บาท ในสองกระทงแรกจำเลยที่ 2 ลงโทษทุกกรรมรวมจำคุก 2 ปี และรวมปรับจำเลยที่ 1 ที่ 2 ในกระทงที่สามเป็นเงิน 148,899,935.24 บาท โทษจำคุกของจำเลยที่ 2 ให้รอการลงโทษไว้ 2 ปี ตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 56 ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยที่ 2 ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 89แผ่นที่ 2)
จำเลยที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 90)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้วเห็นว่า คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นที่ให้ลงโทษจำคุกจำเลยที่ 2 แต่ละกระทงไม่เกินห้าปี จึงต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218 วรรคแรกจำเลยที่ 2 ฎีกาว่าโจทก์ไม่มีพยานหลักฐานว่าจำเลยที่ 2เข้าจัดการหรือสั่งการเกี่ยวกับการกระทำความผิดตามฟ้องจำเลยที่ 2 จึงไม่ต้องร่วมรับผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 77 เป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริงที่ศาลอุทธรณ์รับฟังมาว่าจำเลยที่ 2 เป็นผู้กระทำความผิดตามฟ้องจึงเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงเพื่อนำไปสู่ปัญหาข้อกฎหมาย ต้องห้ามตามบทกฎหมายดังกล่าวศาลชั้นต้นไม่รับฎีกาชอบแล้ว ยกคำร้อง
