แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าความผิดตามกฎหมายจราจรทางบกเป็นคดีลหุโทษ เมื่อผู้กระทำผิดยอมรับผิดและไม่หลบหนี จำเลยไม่จำต้องทำแผนที่พิพาท จำเลยปรับผู้กระทำผิดแล้ว ความผิดทางอาญาเป็นอันเลิกไปการที่จำเลยปล่อยตัวผู้กระทำผิดและคืนรถให้ผู้กระทำผิดไปจึงเป็นการกระทำที่ชอบด้วยกฎหมาย การกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 157 เป็นการพิพากษายกฟ้องโจทก์โดยอาศัยข้อกฎหมาย คดีโจทก์จึงไม่ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 220
