แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยขอให้ศาลปล่อยชั่วคราวในระหว่างฎีกา โดยผู้ขอประกันได้เสนอบัญชีทรัพย์มาพร้อมคำร้องแล้ว
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติ ป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507 มาตรา 4,5,6,9,14,31 ฯลฯจำคุก 6 เดือน ปรับ 5,000 บาท จำเลยให้การรับสารภาพ ลดโทษให้กึ่งหนึ่ง คงจำคุก 3 เดือน ปรับ 2,500 บาท โทษจำคุกให้รอการลงโทษไว้เป็นเวลา 2 ปี ฯลฯ
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ลงโทษจำเลยจำคุก 2 ปีสถานเดียวจำเลยให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา ลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุก 1 ปี และไม่รอการลงโทษ นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยยื่นคำร้องดังกล่าวโดยมีคำร้องประกอบว่าจำเลยจะยื่นฎีกาต่อไป
คำสั่ง
คดีต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง และปรากฏว่าศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยเพราะเหตุต้องห้ามดังกล่าวแล้ว จึงไม่มีเหตุที่จะปล่อยชั่วคราว ยกคำร้อง
