แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คำสั่ง ศาลอุทธรณ์ภาค 1เป็นที่สุดตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236จึงไม่รับฎีกา คืนค่าขึ้นศาลแก่จำเลย
จำเลยเห็นว่า คดีนี้โจทก์ปลอมเอกสารสัญญากู้ยืมเงิน ซึ่งจำเลยฟ้องโจทก์เป็นคดีอาญาไว้แล้ว คดีมีเหตุสมควร ที่ศาลฎีกาจะใช้ดุลพินิจอันเป็นอำนาจทั่วไปของศาล ให้มีการงดการบังคับคดีและถอนการบังคับคดีจำเลย ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 292(2),295(3) โปรดมีคำสั่งให้รับ ฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยไม่นำส่งสำเนาคำร้องแก่ทนายโจทก์ภายในเวลา 7 วันตามคำสั่งศาลชั้นต้น (อันดับ 100,98)
คดีชั้นบังคับคดี
คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลย ชำระหนี้เงินกู้จำนวน 35,000 บาท พร้อมดอกเบี้ย อัตราร้อยละสิบห้าต่อปี นับแต่วันที่ 30 มกราคม 2530 เป็นต้นไปจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ (ดอกเบี้ยถึงวันฟ้องไม่ให้เกิน 16,855.13 บาท จำเลยไม่ชำระหนี้ตามคำพิพากษา โจทก์ขอออก คำบังคับให้จำเลยปฏิบัติตามคำพิพากษา จำเลยยื่นคำร้องว่า จำเลยไม่เคยกู้เงินโจทก์ สัญญากู้ปลอม จำเลยฟ้องโจทก์เป็นคดีอาญา ฐานปลอมเอกสาร ใช้หรืออ้างเอกสารปลอม และเบิกความเท็จแล้ว ขอให้งดการบังคับคดีเพื่อรอฟังคำวินิจฉัยชี้ขาดในคดีอาญาและสั่งถอน การบังคับคดี ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า คดีถึงที่สุด ไม่มีเหตุงดการบังคับคดี ให้ยกคำร้องศาลอุทธรณ์ภาค 1 และศาลฎีกาพิพากษายืน
จำเลยยื่นคำร้องขอให้ศาลฎีกาใช้อำนาจทั่วไป งดการบังคับคดีศาลชั้นต้นสั่งว่า ไม่มีบทบัญญัติ กฎหมายที่ให้สิทธิจำเลยยื่นคำร้องต่อศาลฎีกา ในกรณีนี้ ยกคำร้อง
ศาลอุทธรณ์ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 96)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ลงวันที่ 2 พฤศจิกายน 2537 ศาลชั้นต้นมีคำสั่ง รับคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกา สำเนาอีกฝ่าย ให้จำเลยนำส่งแก่ทนายโจทก์ ใน 7 วัน ไม่มีผู้รับให้ปิด ต่อมาเจ้าหน้าที่ศาลมีรายงานเจ้าหน้าที่ฉบับลงวันที่ 22 พฤศจิกายน 2537 ว่าล่วงพ้นกำหนดเวลา 7 วัน ตามคำสั่งศาลแล้ว ผู้ร้องไม่ดำเนินการส่งหมายแก่ทนายโจทก์ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งให้ส่งศาลฎีกาเพื่อพิจารณาสั่ง(อันดับ 98,100)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว จำเลยยื่นคำร้องวันที่ 2 พฤศจิกายน 2537ศาลชั้นต้นมีคำสั่งในวันเดียวกัน ให้จำเลยจัดการนำส่งสำเนาให้โจทก์ภายใน 7 วัน จำเลยเพิกเฉยไม่ปฏิบัติตามที่ศาลชั้นต้นกำหนด ถือว่าจำเลยทิ้งคำร้องตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 174(2) ประกอบด้วยมาตรา 246,247 ให้จำหน่ายคำร้องของจำเลย
