แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีนี้ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยทั้งสองจำเลยทั้งสองจึงยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกา ต่อมาจำเลยทั้งสองได้ยื่นคำร้องต่อศาลฎีกาขอถอนอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกาเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2520 ต่อมาวันที่4 กุมภาพันธ์ 2520จำเลยทั้งสองยื่นคำร้องต่อศาลฎีกาอีกว่า คำร้องฉบับลงวันที่ 2 กุมภาพันธ์ 2520 นั้น เป็นคำร้องขอเพิ่มเติมอุทธรณ์คำสั่งมิใช่ คำร้องขอถอนอุทธรณ์คำสั่งและในวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2520 จำเลยทั้งสองได้ยื่นฎีกาอีกฉบับหนึ่งครั้นวันที่ 10 กุมภาพันธ์ 2520จำเลยทั้งสองได้ยื่นคำร้องขอถอนอุทธรณ์คำสั่งไม่รับฎีกาฉบับแรกอีก ดังนี้ต้องถือว่าในขณะที่จำเลยทั้งสองยื่นฎีกาฉบับหลัง ฎีกา ฉบับแรกของจำเลยทั้งสองยังอยู่ในระหว่างการพิจารณาของศาลฎีกา อยู่ ฎีกาฉบับหลังของจำเลยทั้งสองจึงต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 15 และประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 173(1)
