แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งของศาลชั้นต้นที่ไม่รับอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์ภาค 1 มีคำสั่งแล้ว คำสั่งของศาลอุทธรณ์ภาค 1ย่อมเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งมาตรา 236 จำเลยจะฎีกาไม่ได้ไม่ว่าปัญหาข้อเท็จจริง หรือข้อกฎหมาย ไม่รับฎีกาของจำเลย คืนค่าขึ้นศาล จำเลยเห็นว่า ฎีกาที่ว่า จำเลยยื่นคำให้การ ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับคำให้การจำเลยมีสิทธิอุทธรณ์ฎีกาได้ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 228(3) ประกอบด้วยมาตรา 18 วรรคสาม กรณีไม่ต้องด้วยมาตรา 236 โปรดมีคำสั่งรับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว(ถ้อยคำสำนวน อันดับ 3) คดีสืบเนื่องมาจากจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การและขาดนัดพิจารณาศาลชั้นต้นพิพากษาให้ขับไล่จำเลยและบริวารออกจากที่ดินตามฟ้อง จำเลยยื่นคำร้องขอให้พิจารณาใหม่ศาลชั้นต้นอนุญาตโดยกำหนดให้จำเลยยื่นคำให้การภายใน 15 วัน จำเลยไม่ยื่นคำให้การภายในกำหนดดังกล่าว ต่อมาจำเลย ยื่นคำให้การและคำร้องขออนุญาตยื่นคำให้การ ศาลชั้นต้นพิจารณา คำร้องแล้วเห็นว่าจำเลยจงใจขาดนัดยื่นคำให้การจึงมีคำสั่งไม่รับคำให้การและมีคำสั่งว่าจำเลยขาดนัดยื่นคำให้การ ก่อนวันนัดสืบพยานโจทก์ จำเลยยื่นคำให้การฉบับที่สอง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า ศาลมีคำสั่งให้จำเลยขาดนัดยื่นคำให้การแล้ว จึงไม่รับคำให้การฉบับนี้ จำเลยอุทธรณ์คำสั่ง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งว่า จำเลยอุทธรณ์คำสั่งศาลที่ไม่อนุญาตให้จำเลยยื่นคำให้การ คำสั่งดังกล่าวเป็นคำสั่งระหว่างพิจารณา จำเลยชอบที่จะ อุทธรณ์คำสั่งนั้นภายใน 1 เดือน นับแต่วันที่ศาลมี คำพิพากษาหรือคำสั่งชี้ขาดตัดสินคดีตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา ความแพ่ง มาตรา 223,226 คดีอยู่ในระหว่างพิจารณา จึงต้องห้ามมิให้จำเลยอุทธรณ์ ไม่รับอุทธรณ์ จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งไม่รับอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ภาค 1 มีคำสั่งให้ยกคำร้อง (ถ้อยคำสำนวน อันดับ 1) จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(ถ้อยคำสำนวน อันดับ 2) จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (ถ้อยคำสำนวน อันดับ 3)
คำสั่ง ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับอุทธรณ์ของจำเลย จำเลยยื่นคำร้องอุทธรณ์คำสั่งศาลชั้นต้นที่ปฏิเสธไม่ยอมรับอุทธรณ์ศาลอุทธรณ์ภาค 1 มีคำสั่งให้ยกคำร้องมีผลเป็นการไม่รับอุทธรณ์ ยืนตามคำปฏิเสธของศาลชั้นต้น คำสั่งของศาลอุทธรณ์ภาค 1 ย่อมเป็นที่สุดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 236 วรรคแรก ให้ยกคำร้อง
