แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของโจทก์ล้วนเป็นการฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 จึงไม่รับฎีกาของโจทก์ ฯลฯ
โจทก์เห็นว่า ฎีกาของโจทก์เป็นฎีกาในปัญหาข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยของประชาชนซึ่งสมควรที่จะให้ศาลฎีกาวินิจฉัยชี้ขาด โปรดมีคำสั่งรับฎีกาของโจทก์ไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ จำเลยที่ 1 ถึงที่ 3 แถลงคัดค้าน (อันดับ 63)
โจทก์ฟ้องขอให้พิพากษาว่าแบบแสดงรายการภาษีป้ายที่โจทก์ยื่นเพื่อชำระภาษีป้าย พ.ศ. 2527 เมื่อวันที่ 27 กุมภาพันธ์2527 จำนวน 5,070 บาท เป็นจำนวนที่ถูกต้องแล้ว การประเมินของจำเลยที่ 1 คำวินิจฉัยชี้ขาดของจำเลยที่ 3 ไม่ชอบด้วยกฎหมาย การประเมินของจำเลยที่ให้โจทก์เสียค่าภาษีป้ายจำนวน32,240 บาทเป็นการไม่ถูกต้อง และเพิกถอนการประเมินของเจ้าพนักงานประเมินของจำเลยที่ 1 และคำวินิจฉัยอุทธรณ์ของจำเลยที่ 3
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว (อันดับ 54)
โจทก์จึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 58)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ฎีกาโจทก์คัดค้านข้อวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ในเรื่อง ลักษณะแผ่นป้ายพิพาท เห็นได้ว่าเป็นการโต้เถียงข้อเท็จจริงตามคำวินิจฉัยของศาลอุทธรณ์ ซึ่งได้พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้นในเรื่องลักษณะแผ่นป้ายพิพาทนั้นจึงเป็นปัญหาข้อเท็จจริง ต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกานั้นชอบแล้วให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
