แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 9 ได้ยื่นฎีกาแล้ว จึงขอประกันตัวชั่วคราวในระหว่างฎีกา โปรดอนุญาต
หมายเหตุ ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยที่ 4 มีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507 มาตรา 14,31 ให้จำคุก6 เดือน ปรับ 5,000 บาท จำเลยที่ 4 ให้การรับสารภาพมีเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้กึ่งหนึ่งคงจำคุก 3 เดือน ปรับ 2,500 บาท โทษจำคุกให้รอการลงโทษ 1 ปี
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ 4 มีความผิดตามพระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507 มาตรา 14,31 วรรคสอง(3) จำคุก 2 ปี ลดกึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78 คงจำคุก1 ปี โดยไม่รอการลงโทษและไม่ปรับ นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 4 ยื่นคำร้องดังกล่าว ศาลฎีกาสั่งว่าให้ศาลชั้นต้นส่งฎีกาของจำเลยมาให้ศาลฎีกาเพื่อมีคำสั่งต่อไป และศาลชั้นต้นได้ส่งฎีกามาให้ศาลฎีกาแล้ว (อันดับ 37,38)
คำสั่ง
ศาลชั้นต้นส่งฎีกาของจำเลยที่ 4 ไปศาลฎีกา โดยยังมิได้สั่งรับหรือไม่รับฎีกาของจำเลยที่ 4 แต่ได้พิเคราะห์ฎีกาของจำเลยที่ 4 ประกอบแล้ว ยังไม่มีเหตุจะอนุญาตให้ปล่อยชั่วคราว ยกคำร้อง
