แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า ฎีกาของจำเลยในเรื่องการยื่นบัญชีระบุพยานของโจทก์นั้น เป็นฎีกาปัญหาข้อกฎหมายที่มิได้มีการว่ากล่าวกันมาแล้วในศาลอุทธรณ์ส่วนฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงนั้น ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 จึงมีคำสั่งไม่รับฎีกา
จำเลยเห็นว่า ฎีกาของจำเลยในเรื่องการยื่นบัญชีระบุพยาน ของโจทก์นั้นเป็นฎีกาปัญหาข้อกฎหมายที่เกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อยและศีลธรรมอันดีของประชาชน จึงไม่ต้องห้ามฎีกาตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 218 โปรดมีคำสั่ง ให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป
หมายเหตุ โจทก์ได้รับสำเนาคำร้องแล้ว (อันดับ 31)
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 357 วรรคแรก,83 ให้จำคุก 4 ปี จำเลยให้การรับสารภาพในชั้นจับกุมสอบสวนเป็นประโยชน์แก่การพิจารณามีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้หนึ่งในสามคงจำคุกจำเลยมีกำหนด 2 ปี 8 เดือน ข้อหาอื่นให้ยก
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งดังกล่าว (อันดับ 30)
จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 31)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว ข้อที่จำเลยยกขึ้นฎีกาว่า ศาลชั้นต้นอนุญาตให้โจทก์ระบุบัญชีพยานและนำสืบพยานไม่ชอบด้วยวิธีพิจารณาความนั้นเป็นการยกข้อที่มิได้ยกขึ้นว่ากล่าวกันมาแล้วในชั้นอุทธรณ์ ทั้งมิใช่ข้อกฎหมายเกี่ยวด้วยความสงบเรียบร้อย จึงเป็นฎีกาที่ต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 195 ประกอบด้วยมาตรา 225 ที่ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาของจำเลยชอบแล้วให้ยกคำร้อง
