แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งว่า คดีนี้ทุนทรัพย์ ที่พิพาทกันในชั้นฎีกาไม่เกินสองแสนบาท และฎีกาของจำเลยเป็นฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง จึงต้องห้ามฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 ไม่รับฎีกา ของจำเลย คืนค่าขึ้นศาลทั้งหมด จำเลยเห็นว่า พระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมประมวลกฎหมาย วิธีพิจารณาความแพ่ง (ฉบับที่ 12) พ.ศ. 2534 มีผลใช้บังคับ ในวันที่ 28 สิงหาคม 2534 อันเป็นวันหลังจากที่คู่ความ คดีนี้ได้นำคดีขึ้นสู่ศาลแล้วและหามีผลใช้บังคับย้อนหลังไม่ กรณีจึงไม่ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง โปรดมีคำสั่ง ให้รับฎีกาของจำเลยไว้พิจารณาต่อไป หมายเหตุ ไม่ปรากฏหลักฐานในสำนวนว่าโจทก์ได้รับ สำเนาคำร้องแล้วหรือไม่ ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้จำเลยชำระเงิน 150,000 บาทพร้อมดอกเบี้ยอัตราร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับถัดจากวันฟ้องจนกว่าจะชำระเสร็จแก่โจทก์ จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับฎีกาดังกล่าว(อันดับ 125) จำเลยจึงยื่นคำร้องนี้ (อันดับ 129)
คำสั่ง พิเคราะห์แล้ว เห็นว่า คดีใดจะฎีกาได้หรือไม่ได้จะต้องถือตามกฎหมายที่ใช้อยู่ในขณะยื่นฎีกา ไม่ใช่กฎหมายที่ใช้อยู่ในขณะยื่นฟ้องคดีในศาลชั้นต้น ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฎีกา ของจำเลยชอบแล้ว ให้ยกคำร้อง ค่าคำร้องเป็นพับ
