แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความว่า จำเลยที่ 1 ที่ 2 ฎีกา พร้อมกับยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาศาลชั้นต้นสั่งฎีกาว่า ยื่นฎีกาเมื่อพ้นกำหนดเวลาโดยมิได้รับอนุญาตให้ขยายระยะเวลาจึงไม่รับฎีกา และสั่งคำร้องว่าเหตุที่จำเลยอ้างมาไม่ใช่เหตุสุดวิสัยอันจะมีคำขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาภายหลังสิ้นกำหนดเวลายื่นฎีกา และถือไม่ได้ว่ามีพฤติการณ์พิเศษที่จะขอขยายกำหนดเวลายื่นฎีกาด้วย ยกคำร้อง
จำเลยที่ 1 ที่ 2 เห็นว่า เนื่องจากทนายจำเลยทั้งสองป่วยด้วยโรคติดเชื้ออย่างร้ายแรงที่บริเวณช่องท้อง ถือว่าเป็นเหตุการณ์ที่ไม่อาจทราบล่วงหน้าได้จึงเป็นเหตุสุดวิสัยที่จำเลยทั้งสองไม่อาจยื่นฎีกาและยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาได้ภายในกำหนด และคดีนี้จำเลยทั้งสองมีทางชนะคดี โปรดมีคำสั่งให้รับฎีกาของจำเลยทั้งสองด้วย
หมายเหตุ โจทก์ยังไม่ได้รับสำเนาคำร้อง
จำเลยที่ 1 ที่ 2 ชำระค่าขึ้นศาลมา 200 บาท
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ระหว่างการพิจารณาของศาลอุทธรณ์โจทก์ถึงแก่กรรมนางบุญมี ปัจจัยคา บุตรโจทก์ ขอเข้าเป็นคู่ความแทน ศาลอุทธรณ์อนุญาต
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับว่า ที่ดินตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ทะเบียนเลขที่ 3611 ตำบลบ้านไผ่ อำเภอบ้านไผ่จังหวัดขอนแก่น เป็นของโจทก์ ห้ามจำเลยทั้งสองเข้าเกี่ยวข้องให้เพิกถอนหนังสือรับรองการทำประโยชน์ทะเบียนเลขที่ 3611 ตำบลบ้านไผ่ อำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่น ให้เพิกถอนการโอนมรดกที่จำเลยที่ 1 รับโอนมาจากนายสมนึก สีแพง และให้เพิกถอนกรรมสิทธิ์รวมของจำเลยที่ 1 และจำเลยที่ 2 ตามหนังสือรับรองการทำประโยชน์ดังกล่าว
ศาลชั้นต้นอ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้คู่ความฟังเมื่อวันที่ 14 สิงหาคม 2532
จำเลยที่ 1 ที่ 2 ฎีกาลงวันที่ 27 กันยายน 2532 พร้อมกับยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นฎีกา ศาลชั้นต้นมีคำสั่งไม่รับในวันเดียวกันนั้น (อันดับ 101,99)
จำเลยที่ 1 ที่ 2 จึงยื่นคำร้องนี้ ศาลชั้นต้นสั่งว่า ยื่นเกินกำหนดส่งศาลฎีกา (อันดับ 102)
คำสั่ง
พิเคราะห์แล้ว แม้คำร้องของจำเลยระบุว่าขอให้ศาลอุทธรณ์สั่งคำร้องก็ตาม แต่ถือได้ว่าเป็นการอุทธรณ์คำสั่งดังกล่าวต่อศาลฎีกา เพราะเป็นเรื่องเกี่ยวเนื่องกับการที่จะรับหรือไม่รับฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 252 และตามคำร้องของจำเลยปรากฏว่า จำเลยยื่นคำร้องขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาเมื่อพ้นกำหนดเวลาการยื่นฎีกา โดยอ้างเหตุว่าทนายจำเลยทั้งสองป่วยด้วยโรคติดเชื้ออย่างร้ายแรงที่บริเวณช่องท้อง เห็นว่าเหตุที่จำเลยอ้างมาไม่ใช่เหตุสุดวิสัยอันจะมีคำขอขยายระยะเวลายื่นฎีกาภายหลังสิ้นกำหนดเวลายื่นฎีกาได้ ที่ศาลชั้นต้นสั่งไม่อนุญาตให้ขยายระยะเวลายื่นฎีกามานั้นชอบแล้ว ให้ยกคำร้องคืนค่าขึ้นศาลโดยหักไว้เป็นค่าคำร้อง 40 บาท
